Znicze

[Marcin Sztelak]

Na diabelskiej wyspie jesteśmy
panami życia, a śmierć sobie
tańczy na plaży — rozbrykana dziewczynka.

Zgnilizna.

Za przepierzeniem toczą się egzystencje,
zupełnie normalne, według wzorca.
Rys wcale nie słychać — chociaż szerokie.

Rozkład.

Na urodzinowym torcie nikt nie liczy świeczek.
Ślinka cieknie, kap na podłogę
i z poślizgiem — głową w parapet.

Mogiła.

Piękna stypa, znowu jesteśmy
panami życia, a śmierć sobie
w kąciku tasuje karty.

Pasjanse.

[anastazja]

a śmierć sobie
tańczy na plaży — rozbrykana dziewczynka.

- taa, chciałoby się z taką "dziewczynką" odejść. Niestety, ona, nie jest ładna. Wystarczy żeby przyszła spokojnie i cicho, marzenie...