uwikłanie z gatunku rozkosznych

[tetu]

Mi się bardzo dobrze czyta. Jest zwiewnie, lekko, melodyjnie tak jak lubię. Poza tym koniec wiersza w kołysankowym nastroju, pozdrawiam autora.

[biegnąca po fali]

Się podpisałam, przecie. Niejako.
Bardziej nie można.

[mirek13]

"Przecie", "niejako" - oj, Ewa, nawet "Bocian" by się wahał z daniem mi siana przy takim żyrancie.
Tetu, a jak zaczniesz mruczeć tę piosnkę, to już tylko zimne okłady i brom w kilogramach...
Dzięki

[tetu]

hehe mruczanki są zajefajne i nie ma się co wstydzić, ja lubieć

[mirek13]

Moja dziękować.
Nie wstydzić się. Nawet piosnek.

[biegnąca po fali]

Mirek - nie liż ekranu, bo mi się napisy rozmazują!

[mirek13]

Wrrr... Ty się, młodzieńcze, nie wypowiadaj w tej tematyce
Jak walniesz pracę zaliczeniową " Lizanie czegokolwiek jako asumpt do sztuki epistemologicznej i wszelkiej, innej", to pogadamy.
Na razie zmień okulary i przetrzyj ekran.

[biegnąca po fali]

Ty...
Foch!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Halmar]

Na koniec specjalnie złamałem rytm, bo temat wiersza jest członiasty i zasługuje na złamanie.

Tyle w temacie.

[EdwardSkwarcan]

ciemno /czarno!!!/ i skradziony księżyc...

Wiersz nieregularny. Rytm do przyjęcia, bo tylko ten wers boli noga.
Z ciekawości: po co i ?