próchnica murowana

[AS...]

sęk w tym zacny Jurku, że dopełniaczowe prawie zawsze wymykają się spod kontroli;
są jak trumna na fotografii ślubnej:
w intencji autora miały symbolizować dozgonną miłość młodej pary
a wyszło nie tak jak wyszło...

Dodano -- 10 maja 2017, 20:17 --

Halmar ma rację;
jestem na nią wściekły, ale to inna bajka;
racja, to racja

[alchemik]

Rozbawiłeś mnie z tą trumną.
Zgadzam się, choć nie ze wszystkim.
Dobry, świadomy poeta powinien sobie poradzić z dopełniaczówką, używając innego symbolu wiekuistości niż trumna.
Ale też zalecam ich nieużywanie. Nie wspominając nawet o nadużywaniu.

[Halmar]

Halmar ma rację;
jestem na nią wściekły, ale to inna bajka;

Pan jest na mnie wściekły? Nie przypominam sobie, żebyśmy mieli ze sobą przyjemność :)
Halmar zjawiła się tutaj tylko po to, by pochwalić dopełniaczówki Witki.

[point of view]

Co Ty z tym pucharem i ustami już kolejny raz Rodziewiczówny...? A repasacja.... któż pamięta...

[AS...]

dopełniaczówki zacny Jurku wywodzą się z liturgii; to kościelny wynalazek:
krew życia, kielich zbawienia, znak pokoju, symbol baranka...

może jakoś ścierpiałbym liturgię
bo nie jestem nałogowym uczestnikiem w nabożeństwach (ot: chrzty, śluby i pogrzeby)
może nawet przymknąłbym oko na nadużywanie ich przez poetów,

ale ich stosowanie obrzydzają niezwykle skutecznie politycy piorący nasze mózgi
i przebrzydłe, obmierzłe reklamy...

[alchemik]

Zgadzam się z tym obrzydzaniem.

Sorry, witka.

Wspominałem już, że to wyświechtane i wypłaszczone metafory naszej codzienności z banerów i okienka tv.

[AS...]

pewnie zacny Witka będzie w szoku...
ja też przepraszam za najście

[eka]

ruchome ściany słów tworzą
nieskończone permutacje wyobcowania
z porannego cukru w kawie przy
próbie defloracji uszu pod stary kolczyk

wszędobylskie okno to stary judasz
w drzwiach klamka z migadłowca
do egzystencjalnego lasu oracyjnej
miłości bliźniego swego po psychotrollach

w sieci puszczają tęczowe oczka
nie do zrepasowania
między ustami a wklęsłym
meniskiem pucharu

Witka odejmij Panom obrzydzenie, zmieniając wyświechtane metafory dopełniaczowe na:

permutacje zza wyobcowań
defloracje przyuszne
miłości przy bliźnim
meniskiem pod pucharem

[Halmar]

Witka odejmij Panom obrzydzenie, zmieniając wyświechtane metafory dopełniaczowe na:

permutacje zza wyobcowań
defloracje przyuszne
miłości przy bliźnim
meniskiem pod pucharem

Witka, ani mi się waż! Hehe :) Panowie niech sobie wybrzydzają, im się nie musi podobać :)
http://gratisography.com/pictures/356_1.jpg

[AS...]

Pani Halmar
skoro już sobie panujemy,
również nie miałem przyjemności
czytając Pani wiersze na innym portalu;
nie znalazłem w nich metafor dopełniaczowych
więc Pani zachwyty - nie poparte osobistym przykładem
brzmią nieco... fałszywie;