bukiet tęsknoty

[EdwardSkwarcan]

fruń szepcie na nieboskłon niosąc w darze trosce
moje najskrytsze myśli niczym serca kwiaty
zawsze żywe wspomnienia jak skargi miłosne
zanuć dla niej melodię chwil niezapomnianych

złóż w ramiona tęsknotę za pieszczotą ręki
co smutki rozpraszała czułości grzebieniem
gdy trzymałem spódnicę by dobroci błękit
przytulił małe dąsy śląc zbawcze spojrzenie

otocz ciepłem oddechu szyję tak jak dawniej
obejmij ziemskim gestem utracone niebo
zamiast róż dzisiaj chciałbym dać jej moją pamięć
która tuła się błądząc i śni wspólną przeszłość

płyń nieśmiało do uszu magicznie cierpliwych
wsłuchujących się w bicie radosnych uderzeń
powiedz mamie o pustce i proś o szept tkliwy
oddaj mój pocałunek razem z łez bukietem

[witka]

śni wspólną przeszłość,
myślę, że wiekszości jesteśmy podobni do siebie przez zamieszkujące w nas takie takie klimaty.

[Stella]

Trzecia najbardziej. Tkliwa liryka. Podoba się.

[EdwardSkwarcan]

śni wspólną przeszłość,
myślę, że wiekszości jesteśmy podobni do siebie przez zamieszkujące w nas takie takie klimaty.

Zgadzam się z tym

Trzecia najbardziej. Tkliwa liryka. Podoba się.

Cieszy mnie, że wreszcie Ci się coś mojego podoba

[Leon Gutner]

I bukiet słów i liryki i nastroju i tęsknoty .
Jak nic z przyjemnością .

Ukłony L.G.

[Ava]

Wzruszająco o mamie

[Enbers]

Piękne, piękne, dotknęło mnie.Napisane tak delikatnie i zwiewnie,

[abandon]

Dobry wiersz, trzymasz poziom

[Henryk VIII]

Jest ładnie, czule , rytmicznie. Tylko mi tu brakuje jednak interpunkcji, ale w końcu teraz się pisze nowocześnie.

h8

[tabakiera]

Jeśli chodzi o treść - bardzo uczuciowy.
Jeśli chodzi o formę - sporo inwersji wymuszonych przez rytm i dopełniaczówek.
Tytułowa z lekka mnie odstraszyła.
Cóż, taki styl.
Podobają mi się rymy.