wzór komentarza doskonałego

[alchemik]

Szukanie treści w bezsensie utworu wskazuje na to, że komentarz był dobry i przekonujący.
Na pewno nie zawierał się w jednym słówku z szablonu komentatora.
Bardzo często zdarza nam się odmienne widzenie utworu. I to jest dobre w poezji.
Oczywiście nie mam tu na myśli promowania grafomanii.

[AS...]

Baśka
dobrego karczma nie zepsuje
a złego kościół nie naprawi;

bezkrytyczne komentarze są absolutnie bezpieczne;
ale powiem Ci szczerze:
zdarzały mi się podziękowania
za te krytyczne
a dla Ciebie


PS
też zmienię swój wpis

Aniu
trafiłaś w dziesiątkę

skojarzyła mi się taka:
https://www.youtube.com/watch?v=cnY9ea_q3nI
(oczywiście bez żadnych aluzji)


zacny Jurku, Twoje

[Ava]

Przepraszam, że wchodzę pod wiersz, bo nie życzyłam sobie twoich komentarzy pod moimi. To ostatni raz. Nieprawda, że chcę tylko pochwał. Nieprawda, ze chce byc poetką. Chciałam wyrzucic kilka myśli wierszami, ale już tu tego nie zrobię. Wszystkiego dobrego poeto i nauczycielu maluczkich. Ironię zrozumiałam.
Dziękuję wszystkim przy okazji i pozdrawiam. Ava.

[alchemik]

Ava, nie sądzę, żeby AS był zdolny do ironizowania na Twój temat.
Nie ten typ człowieka.
Za mocno bierzesz wszystko do siebie.
To nie jest dobre.

Pisz, bo to robisz dobrze.

Jurek

[Ania Ostrowska]

Aniu
trafiłaś w dziesiątkę

skojarzyła mi się taka:
https://www.youtube.com/watch?v=cnY9ea_q3nI
(oczywiście bez żadnych aluzji)

tylko się nie obraź, proszę, bo teraz trochę pojechałam ale ten utworek zawsze poprawia mi humor z powodu dystansu do siebie wykonawców. Może Ciebie też uśmiechnie? Dobranoc.
https://www.youtube.com/watch?v=0C5AE_7WNe4

(wspominanie o aluzjach zbędne)

[alchemik]

Mnie uśmiechnął.

[biegnąca po fali]

Avo - ochłoń. Bardzo Cię proszę. Masz talent i nie wolno Ci go zmarnować.
Trochę więcej dystansu... do siebie i innych. Trochę wiary w ludzi.
W ich dobre intencje.

[nie]

Coś takiego jest złe jako komentarz, ale jeszcze gorsze jako wiersz.
A czym gorszy wiersz, tym lepsze generuje komentarze.

[AS...]

Avo
do mnie zawsze możesz przyjść, zawsze będziesz mile widziana;
nie wiem dlaczego mój komentarz wzięłaś za złośliwość
a merytoryczne rady za wymądrzanie się;
bez czarowania mogę powiedzieć, że mam pewną wiedzę
którą chętnie dzielę się z innymi;
nadal się uczę, nie spoczywam na laurach,
nie ubieram się w szaty autorytetu;
ot, to cała autocharakterystyka, cała prawda o mnie;

więc pozwolę sobie na pewne spostrzeżenie:
małe są uczucia
które się w nas mieszczą

(to cytat z wiersza mojego największego Mistrza);
który można sparafrazować tak:
małe są wiersze
które się w nas mieszczą

poezja nie jest częścią poety
- to poeta jest częścią poezji;

poezja to Kosmos, Wszechświat
w którym poeta jest ledwie dostrzegalną cząstką;
poezja to bezkresny idiom, który my, piszący
usilnie i fragmentarycznie staramy się przetłumaczyć
na język zrozumiały dla ludzi;

nie zawsze jest to proste;
no bo jak osobie niewidzącej od urodzenia
wytłumaczysz, co to jest światło?
albo osobie, która nigdy nie słyszała
opowiesz o muzyce?
potrafisz?
choć (nie zmieniam zdania)
jesteś utalentowaną poetką?

więc nie złość się kiedy Ci odradzam
chodzenia po górach w eleganckich szpilkach;

przemyśł




Aniu
dziękuję, kolorowych


Nie
bardzo trafne spostrzeżenie;
z reguły zabieram Twoje komentarze
choć zastrzegasz, że szybko tracą okres ważności;

demokracja stwarza jedynie pewien porządek
w chaosie, którym jest ludzka zbiorowość,
ale to jednostki zmieniały nasz świat;

[Mchuszmer]

Wybacz mi lub nie, Asie, że najpierw nie do Ciebie, ale nie wytrzymam

Jurku - to jest już bardzo nie w porządku, żeby - znając ostatnie komentarze pod wierszem Avy i widząc, jak szybko się pojawił tekst Asa - wmawiać jej urojenia i branie wszystkiego do siebie! Sam autor się raczej nie wypiera "inspiracji". I mój wpis nie ma nic wspólnego z tym, czy popieram Asa, czy też nie, po prostu nie rób z drugiego człowieka publicznie idioty - nawet, jeśli w mało wiarygodny sposób. Bez przesady z tym koleżeństwem.

Asie drogi, ja tam myślę, że przynajmniej dwuznaczna puenta się w tej prowokacji naprawdę udała ;-).
Wątpliwości mam zupełnie inne: bez względu na Twoje zamierzenie, ironia w tym tekście działa w dwie strony, i komentujących, i komentowanych. Ciekawe więc, czy się zgodzisz ze mną, że komentarze, w których z Tobą polemizowano u Avy, były merytoryczne.

nie ubieram się w szaty autorytetu;

Trzymam Cię, Asie, za słowo - w końcu poezja to ani przedmiot ścisły, ani nic skończonego, bo odcieni wrażliwości jest nieskończoność, tak samo więc nieskończoność form, do których trzeba się indywidualnie odnieść, szukając właściwego powodu, dla którego ktoś odszedł od "zasady".