domek

[mirek13]

świat jest dziś pusty całkiem dziewczyno
na długość ramion odległość godzin
herbata z miodem strachy łagodzi
czas za swój pośpiech obciążasz winą

że znowu musisz wychodzić szybko
bocznymi drzwiami odejść do nieba
mówisz: na razie kochany przebacz

ja na chwileczkę
tu
naprzeciwko

może nie wrócisz słowa zaginą
ogień już dawno wypalił myśli
zanim odejdziesz mocno uściśnij
świat będzie pusty
całkiem
dziewczyno

[Leon Gutner]

Bardzo fajna forma i jest kawał fajnego klimatu .
Tym razem wiersz Bardzo się Leonowi spodobał

Z uszanowaniem L.G.

[tabakiera]

Mirku, jeśli ogień już dawno - to wypalił myśli.
Jeśli wypali - to niebawem lub niedługo.
Ewentualnie już długo wypala - w zależności, co chcesz powiedzieć.

Ostatnio masz fazę na piosenki.
Całkowicie nieskomplikowane.

To Ci znowu odwrócę utwór do góry nogami - to może być tekst o śmiertelnej chorobie dziewczyny.

Uwielbiam ten tytuł:
Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową.
Skojarzył mi się z Twoim tekstem.

Domek - wymowny tytuł.
Coś malutkiego, nietrwałego - może być z kart lub z zapałek.


A interpunkcji to Ty się boisz.

[eka]

Ładnie spływający smuteczek, prostota... jest dobrze.
Sympatię wzbudza podmiot i bohaterka, która wymawia się czasem.
Uwikłana tęsknota.

Myślę, że interpunkcja usztywniłaby wiersz.

[mirek13]

Tam jest literówka, Dorka, a zmienia czas. Zaraz poprawię.
A przecinków zawsze się bałem. Przy "Operze mydlanej" Szymek z Pollim urządzili mi prysznic, to unikam jak mogę.
Taki domek... chuchnąć, dmuchnąć i już...
Dzięki wszystkim.

[EdwardSkwarcan]

Kupuję wszystko oprócz pierwszego i czwartego wersu. Nie podoba mi się usytuowanie całkiem i szybko.
Ja przestawiłbym je w szyku wyrazów, żeby ich moc wyciszyć a i tak spełnią swoją rolę.
Teraz są wysunięte na plan pierwszy i brzmią sztucznie, niczym dzwony kościelne(za chwilę msza). Innym może się podobać, lecz mnie te dwa wyrazy nie. Reszta ok.
Przysłówek coś uwydatnia. Wychodzi na to, że wiesz i już na początku ogłaszasz wszem i wobec.
Ich moc wykorzystaj na końcu, żeby czytelnik długo myślał.
To tylko moje skromne zdanie i Ty możesz zachwycać ucho pochwałami.
Pozdrówka

[mirek13]

Edwardzie, gdyby czytelnik przy tego typu wierszach długo myślał, uznałbym to za osobistą porażkę.
"Długo myślał" przy ulotnym fragmencie chwili?
To motyl. I zapewniam Cię, że nie ma twarzy myśliciela.
Oczywiście zachwycam się pochwałami, czego zapewne Ty nie czynisz, jak je czytasz u siebie.
Pewnie są Ci wstrętne i zazdraszczam takiego dystansu myślicielskiego.
Bawisz się wiecznie teorią, szykiem i cyzelujesz barokowe drobiazgi, zapominając o najważniejszej funkcji poezji - oddziaływaniu na emocje i uczucia.
To chyba różnica między wyrobnikiem słowa, a poetą. Przerostem formy nad treścią.
Więc wiersz pozostanie z w/w błędami, które rozkosznie pooddziaływują.
Też pozdrówka.

[EdwardSkwarcan]

W tym stanie brak mu serca. Tak jest u wyrobników, bo piszą na akord pod zachwyt.
Wiersz musi mięć głębię i to nazywam sercem, inni często duszą.
Twój jest pusty, inaczej sztuczny, bo brak mu czegoś. Piszesz pod publikę i zauważyłem, że dbasz tylko o swój wizerunek. Innych nie komentujesz nawet grzecznościowo, czyli przerost własnego........

[mirek13]

O moje .... się nie martw. Jest stabilne i zdrowe.
Jak zdrowe informują mnie komentarze czytelników tego wiersza. One też mówią, co w nim jest.
Nie tylko na tym portalu.
Tylko Ty masz inne zdanie, więc sam sobie wystawiasz świadectwo. Ktoś tu napisał o sztancy jaką używasz przy pisaniu. I w tym akurat miał pełną rację.
A jeśli odmawiasz piosenkom serca i poezji, to już w ogóle nic tu nie pisz.
Kompromitacja.
I jeszcze oceniasz innych użytkowników. Głupole, bo się zachwycają, no nie? Tylko Ty się znasz i wiesz, co powinno być w poezji.
Moim zdaniem jak najmniej twardogłowych Edwardów.