Ipidae (poprawiony)

[Nula.Mychaan]

Kurcze Aniu osunie się jest czasownikiem zwrotnym,
więc powinno być osunie się,
a to już zdecydowanie rozwala regularność.

[Ania Ostrowska]

no przecież wiem, że jest zwrotny, ale jak czytam całość tej strofy, to brak "się" mi nie doskwiera
Niech będzie jak było, nie ma sensu napinać się na siłę

[Nula.Mychaan]

Dzięki Aniu, bo mi akurat brakowało tego się, więc się czepłam
Niby z natury humanistka a jaka się skrupulatna zrobiłam
Aniu dziękuję, że podumałaś nad propozycją zmiany


Dodano -- 15 maja 2017, 23:50 --

Postanowiłam zmienić wiersz, ale by komentarze nie straciły sensu,
wklejam tutaj poprzednią wersję

korniki drążą setki korytarzy
pozostawiają miękkie grudki trocin
w kolebkach tłuste larwy gryzą palce
wciąż okłamują głód sierocym trikiem

spęczniałe szyszki jeszcze są brzemienne
lecz już wpisano w nie przedwczesny poród
zamiast nalotu zeszłoroczne łuski
które zatrzeszczą miażdżone podeszwą

leśnika spadną igły pokarm spłynie
w ziemię i znikną między borowiną
kora opadnie jak stanik z kochanki

pilarz rozciągnie uda ostrym cięciem
tak ją przerżnęli w miejscowym tartaku
by mogła oddać ciepło moim stopom

[alchemik]

Nula, konsekwentnie opisujesz proces wewnętrznego rozkładu. Rozkładu życiem.
Życie za życie.Ipidae, czyli kornikowate.
Ale przeciwstawiasz tę śmierć tej zewnętrznej obserwowalnej.
Niby dalej konsekwentnie, tylko w innym nadrzędnym wymiarze.
Podoba mi się metafora zerżnięcia.
I nagle przestaje być metaforą.
Bo to emocjonalny opis gwałtu.
Czuję emocjonalny stosunek do tych słów.
W takim razie brakuje mi puenty.
Ta jest za słaba.
Nie przystaje.
Oczywiście, ja wysnułem to z czytania.
Ale uwewnętrzniłem Twój wiersz, by stał się moim.
A w takim razie spuentowałbym go bardziej dramatycznie, choć pewnie przewrotnie.
Nie podpowiem.
Powiem tylko, że potrzebuje innego zakończenia.

Pytałaś.
Tymczasem ja nie o warsztacie tylko o metaforze i zawartej w niej treści.

Przepraszam, bo mi się podoba.

Jurek
Za podpowiadanie to już mnie znienawidzono.

[Nula.Mychaan]

Oj tam Jerzy znienawidzono, to za dużo powiedziane

Może i trochę słaba puenta, tylko się do niej przywiązałam

Ja nie widzę tej metafory jako gwałtu, tylko ostrego seksu,
pewnie dlatego wydaje mi się wystarczająco mocna, jak wyciszenie po akcie.

Dodano -- 17 maja 2017, 0:12 --

Matko muszę wiać do łóżka, bo nie wstanę o pracy

[Halmar]

Zobaczyłam taki obraz: karetka jeździ wciąż i wciąż na sygnale. Do znudzenia wspaniale, bo organista znów się winem schlał. Co noc to samo przecież gra. I pada zgniłym trupem. Deszcz. Ludzie wtedy znów masowo wyrzucają parasole. Zepsute chlapią.
Gratuluję pesymizmu i zazdraszczam. Mnie też by się krzyna przydała.

[witka]

Wielki humanizm, przesłanie wiersza - dla mnie conajmniej wiersza maja.

W Zielonej Górze był żeński akademik zwany tartakiem.( Ale to głupie wprowadzenie)
Dobrze się kończy historia wrażliwej skrzywdzonej dziewczyny.
Jako nawracany potwór mogę powiedzieć, że każde kolejne rozstanie, chybiony związek
jest jakby kontynuacją zbiorowego gwałtu na kobiecie.
Chyba trafiła dobrze.
Aż chce się powiedzieć mój jest ten kawałek podłogi.
Wiersz- jest co zazdrościć.

( jeszcze mam jedno na plus skojarzenie z wierszem Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej Czas krawiec kulawy )

[Nula.Mychaan]

Dziękuję za opinie
Też mam wrażenie, że jest zdecydowanie teraz lepszy niż w pierwotnej wersji

[skaranie boskie]

monotonność może wypływać również z zastosowania regularnego 11-zgłoskowca, z regularną średniówką, forma powiedzmy "sonetu" bez rymów.

Właściwie nic nie wiem o monotonności, ale podobieństwo do sonetu (takiego mocno bialego) zauważyłem jako pierwszą cechę wiersza. Jednak nie o tym chciałem.

Ipidae (poprawiony)

Skoro poprawiony, to znaczy, że był i oryginał.
Czemu go nie ma? Chcętnie się przyjrzę zmianom.
Zazwyczaj zostawiamy pierwszą wersję, pod nią dopisując niżej nową.
Jakbyś gdzieś miała pierwotną, to może przywróć.
Chyba, że dopisek o poprawionym dotyczy wersji zamieszczonej w twojej odpowiedzi.
Ale i tak warto tę wersję zamieścić w poście początkowym, jako dopisaną.

[skaranie boskie]

monotonność może wypływać również z zastosowania regularnego 11-zgłoskowca, z regularną średniówką, forma powiedzmy "sonetu" bez rymów.

Właściwie nic nie wiem o monotonności, ale podobieństwo do sonetu (takiego mocno bialego) zauważyłem jako pierwszą cechę wiersza. Jednak nie o tym chciałem.

Ipidae (poprawiony)

Skoro poprawiony, to znaczy, że był i oryginał.
Czemu go nie ma? Chcętnie się przyjrzę zmianom.
Zazwyczaj zostawiamy pierwszą wersję, pod nią dopisując niżej nową.
Jakbyś gdzieś miała pierwotną, to może przywróć.
Chyba, że dopisek o poprawionym dotyczy wersji zamieszczonej w twojej odpowiedzi.
Ale i tak warto tę wersję zamieścić w poście początkowym, jako dopisaną.