Echo

[point of view]

gruba warstwa farby całymi płatami odłazi z sufitu
nieruchome oczy wciskają się w nic nieznaczące pęknięcia

ulga rozpuszczona w morfinie wsiąka w żyły
z poskręcanego ciała wypłukuje tępy ból
przez zaciśnięte zęby wypycha niezrozumiałe słowa
cud życia przeistacza w rudy mocz

wiotkie serce tylko z przyzwyczajenia w rytmie
na dwa pik popycha puste dni
bezsenność dziurawi noce

dopóki biała taśma spisując drżenie ciała
wysnuwa się z kardiografu ufam
w przeznaczenie i prąd którego nikt nie widział
to chyba już wiara

trzeba być blisko
bardzo blisko
na odległość dotyku
przytulam się do szelestu szeptu
z wiotczejącej przestrzeni z czułością
wybieram skraplające się w oddechach ostatnie chwile

przestałem marzyć
zmieniłem zasady ortografii
teraz twardo wymawiam: ma żyć

wracam do domu szpitalnym korytarzem
myśli przeistaczają się w koraliki różańca
toczą modlitwy po zimnych posadzkach
mijam skuloną postać w łóżku przy ścianie
chyba też umiera
to takie ludzkie

[Ania Ostrowska]

poruszający, bardzo wiarygodny wiersz. I moim zdaniem, bardzo dobrze napisany. Muszę poszukać Twoich innych wierszy, czy tu jest taka opcja, że można zobaczyć profil autora ze wszystkimi pracami?

[eka]

Faktycznie, dawno tyle bólu, bezradności, goryczy... i to, co poruszyło najmocniej:

przestałem marzyć
zmieniłem zasady ortografii
teraz twardo wymawiam: ma żyć

-----------------
Aniu, druga ikonka od końca prawej strony, u góry strony: Użytkownicy.
Szukamy pierwszej litery nicku i klikamy w Tematy użytkownika.

[Ania Ostrowska]

Aniu, druga ikonka od końca prawej strony, u góry strony: Użytkownicy.
Szukamy pierwszej litery nicku i klikamy w Tematy użytkownika.

O właśnie! tego mi było trzeba Próbowałam sama, ale bez efektu. Za to odkryłam, niejako przy okazji poszukiwań, jaką kopalnią wiedzy o pisaniu, o warsztacie, rozmaitych zagadnieniach związanych z etyką portalowego życia jest ósme piętro. Miałam długo przerwę , ale cieszę się jak nie wiem co, że mogę to powiedzieć w czasie przeszłym.
Serdecznie dziękuję za pomoc

[eka]

cieszę się jak nie wiem co, że mogę to powiedzieć w czasie przeszłym.

- ja bardziej!

[Ania Ostrowska]

[Nula.Mychaan]

Piękny wiersz, tu nie potrzeba innych słów

[point of view]

... to cholernie miłe, że czytacie...