W zbliżeniu

[abandon]

Powiesiłaś świadomie obraz głową na dół –
figlarność i przekora zdradza mój charakter,
który, jak głos rozsądku, nigdy cię nie zawiódł,
stając się barometrem radości i zmartwień.

Kiedy jesteś w pobliżu, możesz, patrząc w oczy,
odczytywać prognozę, co też dzień przyniesie:
czy wskazówki zdołają pełny krąg zatoczyć
i czy kwiaty zakwitną, nim nastanie jesień.

Tak zostałem bezwiednie przyjacielem domu,
bacznym obserwatorem, co widzę nie powiem,
za to mogę pocieszyć i myślom dopomóc,
choć wesołość i dowcip wygląda spod powiek.

Dobrze zakorzeniona kiełkuje świadomość,
że to, o czym pomyślisz, mogłoby się zdarzyć;
pozostanie w pamięci wielką niewiadomą,
projekcją wyobraźni pierwszą wśród miraży.

Wreszcie mało istotne swoją wartość wskaże,
znowu stanie się ważnym, to co tu i teraz,
nastąpi czas spełnienia odkładanych marzeń,
gdy, choć razem, samotnie przyjdzie nam umierać.

[eka]

Oby przyjacielowi domu starczyło rozwagi, oby się nie zapomniał. Ma satysfakcję ze swojej roli, ale czy rozumie uczucia Onej?
Czytało się dobrze, warsztat zdradza doświadczone pióro.
Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Czas jak to czas - nastąpić musi .
Ciekawy temat bardzo dobrze zrealizowany w dobrej formie ładnie poprowadzony .
Fajny klimat .
Leon z dużą przyjemnością .

Uszanowanie L.G.

[tetu]

Jaki urealniony ten obraz:D
Przewrotnie proszę Pana
Dobre pisanie Ab. Z ogromną przyjemnością

[Halmar]

Widzę obraz: urokliwość chwil za urojenia. W tle palą się zgliszcza. Twarz miasta znaczenia nabiera, w pociągu na drobne rozmieniam się. Ja ta, ta ja taka zagadka i zdrapka, dla smaku gotowa oddać się. Poranne rany wysyłam do szwalni, złamane żebro w gips. Skóra na lewą stronę poczeka wymięta. Uczulam się, westchnieniem twoim otulam, poczynam. Do sklepu po kilka spojrzeń, w myślach się snując myślę o tobie. Z komisu wykup mnie, poproszę.

[abandon]

eka, skoro przyjaciel, to może wie, co robi

Leonie dziękuję za czytanie

tetu, obraz jak obraz, lubi bezwiednie przekręcić się na gwózdku Z ogromną przyjemnością napisałem, proszę Pani

Halmar, jakbym siebie czytał
Dziękuję.

[Ava]

Wreszcie mało istotne swoją wartość wskaże,
znowu stanie się ważnym, to co tu i teraz,
nastąpi czas spełnienia odkładanych marzeń,
gdy, choć razem, samotnie przyjdzie nam umierać

jakby peel wyreżyserował bohaterce życie
Zamyśliłam się nad tym wierszem, szczególnie dwie ostatnie strofy mnie zatrzymały.
Abandon, podoba mi się
Pozdrawiam

[abandon]

"Abandon, podoba mi się" - no myślę, mam ładne ubranko, prawda?
Może wyreżyserował, a może głębokie przekonanie, ale to już peel wie
Miło, że udało mi się zatrzymać czytelniczkę, co prawda nie jestem policjantem, ale tym bardziej...

Dziękuję i pozdrawiam ciepło

[Ava]

Słyszałam, że nie szata zdobi człowieka
peel wie, a ja i tak czuję się zatrzymana

[abandon]

To ciekawe, po co dziewczyny tak się stroją :P
I tak dobrze, że nie aresztowana