Summa (grudzień)

[ble]

Z dedykacją dla wszystkich łatwopalnych poetów i kuglarzy, szaleńców, zagubieńców między wierszami i w życiu. Również dla noblistów, którzy na honorych statuetkach wieszają kapelusze. A najbardziej z serca dla Wielkiej Szymborskiej i nie dość uhonorowanej Agnieszki Osieckiej, Cudnej.



Grudno mi. Pod nogami i w wierzchołku serca
wiele ułomków złego, dobrego kruszyny.
Grudno mi, gdy z rozsądku próbuję uśmiercać
pozostałość po czasie – cienie, które winny

rozpłynąć się w wieczorze. Nie, one tężeją
w korowodach postaci; więcej ich i więcej:
ci, którzy nie znaleźli, dla których ideą
było szukać i pragnąć. Wiązać na tasiemce

supły zapamiętania i rwać się do nieba
latawcami szaleństwa. Uliczni kuglarze,
niepoprawni poeci – jednego im trzeba
- zwalczyć siłę ciążenia. Uchwycić się marzeń

i krążyć poza światem, deptać Mleczną Drogę;
tam budować Paryże, Dubliny, rzecz każdą
formować od początku i różnić się z Bogiem
aż on Ziemię im odda. Spadną z pierwszą gwiazdą.

[Ewa Włodek]

no, i kunsztownie, Ble, rzekłaś to słowo...



Pozdrawiam najcieplej...
Ewa

[ble]

Ewo, dzięki kunsztowne Ciut poprawiłam.

[Miladora]

Ciut poprawiłam.

I nie mam co robić, więc tylko czytam z przyjemnością.

[Leon Gutner]

supły zapamiętania i rwać się do nieba
latawcami szaleństwa. Uliczni kuglarze,
niepoprawni poeci – jednego im trzeba
- zwalczyć siłę ciążenia. Uchwycić się marzeń

i krążyć poza światem, deptać Mleczną Drogę;
tam budować Paryże, Dubliny, rzecz każdą
formować od początku i różnić się z Bogiem
aż on Ziemię im odda. Gorzką spadną gwiazdą.

Leo też z przyjemnością . A największa przyjemność przy tych dwóch strofkach .

Z ukłonem L.G.

[e_14scie]

ależ wiersz...
sprostałaś, nawet więcej

[atoja]

jak ładnie

[ble]

I nie mam co robić, więc tylko czytam z przyjemnością

Ty już swoje zrobiłaś - zawsze będę Ci wdzięczna za pomoc

supły zapamiętania i rwać się do nieba
latawcami szaleństwa. Uliczni kuglarze,
niepoprawni poeci – jednego im trzeba
- zwalczyć siłę ciążenia. Uchwycić się marzeń

i krążyć poza światem, deptać Mleczną Drogę;
tam budować Paryże, Dubliny, rzecz każdą
formować od początku i różnić się z Bogiem
aż on Ziemię im odda. Gorzką spadną gwiazdą.

Leo też z przyjemnością . A największa przyjemność przy tych dwóch strofkach .

Dzięki, Leo. Również myślę, że te dwie najważniejsze. Cieszę się, że trafiło do poety, który też wydeptuje kosmos (daleko od Polski), czyż nie ?

ależ wiersz...
sprostałaś, nawet więcej

Dzięki Naście Nie myślałam o Szymborskiej pisząc ten wiersz (po prostu kończyłam cykl 'Miesięcy) i może dlatego ujdzie jako dedykacja, nie jest zbyt nachalnie nawiązujący do Osoby. Ostatecznie jednak, wklejając go na forum, pomyślałam o Szymborskiej - Ona też już na Mlecznej Drodze rozmawia Z Bogiem.

jak ładnie

Się cieszę i pozdrawiam

[Leon Gutner]

wydeptuje kosmos (daleko od Polski), czyż nie ?

Ech nie Leo powrócił i aktualnie wiedzie życie w swoim ukochanym rodzinnym mieście .

[ble]

No, to witaj, Leo, cieszę się Udało Ci się wrócić na Ziemię