*** (pocztówka)

[4hc]

Wśród pustych mokradeł stoją zamyślone
By ruszyć dostojnie spacerowym krokiem
Ostrożnie ostrożnie krok za krokiem brodzą
I łypią wciąż okiem pokłapują dziobem

Wśród martwych mokradeł jak żywe posągi
Ostrożnie ostrożnie by nie zmącić wody

Wśród martwych mokradeł wyszukują żeru
Aż skrzydeł łopotem i wrzaskiem nieludzkim
Wznieść zdobycz w niebiosa ożywić tę pustkę

Wśród trzciny śpiew ptasi z drzew wołanie krucze
Ja siedzę i słucham i wdycham do płuca
To wołanie pustki ten zapach rozkładu
Bagienny świt wiosny ostrożny ostrożny

Żurawie dostojne jak Kensai strzegą
Bym wody nie mącił między tu a Rewą

[Leon Gutner]

Nie są to ulubione klimaty Leona ale coś w tym wierszu jest .
Nie jest jawny i oczywisty .
Odczytał mi się całkiem przyjemnie .

Z uszanowaniem L.G.

[4hc]

Dziękuję, nie będę ukrywał że bardzo liczę się i bardzo liczyłem na Leona opinię, tym bardziej cieszy mnie ta pozytywna