Brak słów

[Latima]

To ona,
bo kto inny poświęciłby kosmiczną
energię dla trzech minut dających
odpowiedź na pytania zadawane
przez ludzkość od tysięcy lat.

Wzruszałam ramionami, słysząc historię
o wirującym słońcu. Wizje starej kobiety
o krwawiących stopach można przecież
wytłumaczyć. Ja, mrówka, ufałam książkom.

To ona,
bo kto kocha drugiego na tyle, by tak bardzo
wypatrywaną zawrócić na ziemię. Ile próśb
zaniosła, abym poznała tajemnicę uwalniającą
od lęku. Wrysowany pod powiekę szal był darem

ponadprzeciętnym. Nie mam nic do dodania.

[eka]

Ludzkość od milionów lat? Podmiot liryczny pisze z perspektywy dalekiej przyszłości naszego gatunku?
Dobry wiersz, opowiadający o historii, która warta jest rozwinięcia.
Tytuł koresponduje z ostatnim zdaniem, ale nie z całością, chyba że po prostu coś przeoczam.

[Latima]

no, zgadza się z lekka przeholowałam, już zmieniam, dziękuję.
Możesz przeoczać, ale zapewniam, że wszystko gra....bo na metafizykę brakuje słów, nieważne

[eka]

Nie mam nic do dodania.

Szkoda, jest jakiś wspólny trop? Książka, film... czy wyłącznie metafizyczne przeżycie podmiotu?

Brak słów, czyli wizja, tak?

[Latima]

wiem, że jesteś ciekawa odpowiedzi, ale wymagałaby długiej opowieści, w którą trudno uwierzyć, więc tylko tyle - widziałam się z mamą. Nie przypuszczałam, że kogoś zainteresuje treść utworu, ot, zostawiłam go dla niej, bo dzisiaj jest takie najcieplejsze Święto

[Ava]

To ona,
bo kto kocha drugiego na tyle, by zawrócić
na ziemię tak bardzo wypatrywaną. Ile próśb
zaniosła, abym poznała tajemnicę uwalniającą
od lęku. Wrysowany pod powiekę szal był darem

ponadprzeciętnym. Nie mam nic do dodania.

widziałam się z mamą

I to jest piękne. Też się widziałam, ale tylko we śnie, trzymałam ją w ramionach, tuliłam, tak realnie, a kiedy się obudziłam byłam zaskoczona, ze obejmuję samą siebie, a między mną i moimi ramionami pustka, bolało...
Pozdrawiam

[Latima]

* zmieniłam w jednym z wersów szyk
Ava, rozumiem, doskonale rozumiem.....każdego dnia wraca do mnie ten obraz....Dziękuję

[eka]

wiem, że jesteś ciekawa odpowiedzi, ale wymagałaby długiej opowieści, w którą trudno uwierzyć, więc tylko tyle - widziałam się z mamą. Nie przypuszczałam, że kogoś zainteresuje treść utworu, ot, zostawiłam go dla niej, bo dzisiaj jest takie najcieplejsze Święto

Ile próśb
zaniosła, abym poznała tajemnicę uwalniającą
od lęku.

Nie ma czego się bać. Śmierć to nie koniec.
Mam podobne doświadczenie.
Dzięki za wyjaśnienie, Latimo.