trybunał koronny

[Nula.Mychaan]

pustka zgęstniała w kleistą papkę
w której brodzisz
z przywiązanymi do stóp pytaniami

nie schowasz się

nie ma odpowiedzi
możesz najwyżej przywrzeć do ściany
jak maszkara w gotyckiej katedrze

z ust wypłynie krew w której gargulce
i plwacze obmyją ręce

[Ania Ostrowska]

Literówka w przedostatnim wersie "z ust". Bardziej podoba mi się druga część, pierwsza przypomina obraz oglądany tyle razy, że słowa nie budzą już emocji.
Nie potrafię odgadnąć związku wiersza wiersza tytułem.
Pozdrawiam

[Nula.Mychaan]

Aniu dziękuję już poprawiam

[witka]

Mnie się przeczytała wizja, przesłanie, apokalipsa.
Ułatwiał nie będę.
Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

z przywiązanymi do stóp pytaniami

Te "pytania" jakoś mnie, Nulo, uwierają w tym miejscu.
wolałbym jakby to było jakoś bardziej zmysłowo wyrażone,
to znaczy "przedmiotowo", chociaż rozumiem, że koreluje
z późniejszymi "odpowiedziami"

ale druga część sama w sobie - bardzo mocna
i obrazowa

nie schowasz się

nie ma odpowiedzi
możesz najwyżej przywrzeć do ściany
jak maszkara w gotyckiej katedrze

z ust wypłynie krew w której gargulce
i plwacze obmyją ręce

[eka]

Pytania, brak odpowiedzi, paraliżujący lęk - trochę jak z Procesu Kafki. Podmiot liryczny w matni domysłów, z mocnym przeczuciem, że najwyżej postawiony trybunał wyda wyrok na jego upadek. A oskarżyciele - gargulce i plwacze tylko czekają, aż zabraknie mu siły, odwet się wypełni w krwi.
Zrobił na mnie mocne wrażenie Twój wiersz, Nula.

[Nula.Mychaan]

Pytania, brak odpowiedzi, paraliżujący lęk - trochę jak z Procesu Kafki. Podmiot liryczny w matni domysłów, z mocnym przeczuciem, że najwyżej postawiony trybunał wyda wyrok na jego upadek. A oskarżyciele - gargulce i plwacze tylko czekają, aż zabraknie mu siły, odwet się wypełni w krwi.
Zrobił na mnie mocne wrażenie Twój wiersz, Nula.

Ewa masz niesamowity dar czytania między wersami i trafianie w samo sedno przekazu.
Bardzo dziękuję

Aniu bardzo Cię przepraszam, że nie odpowiedziałam Ci pełniej, ale akurat byłam w pracy,
chciałam, aby przekaz nabierał mocy aż do pełni w puencie. Tytuł ma tez bardzo istotne znaczenie.

Witka dziękuję

Alku dziękuję Nie mam jednak pomysłu by zastąpić słowo pytania,
bo jak zauważyłeś, jest ściśle połączone z brakiem odpowiedzi,
cały przekaz mógłby utracić sens. Miło mi że jednak Ci się spodobał

[tetu]

"Nie ma takich upadków po których nie można się podnieść"
Podmiot dość stanowczo i bezsprzecznie się poddaje. Znalazł się w sytuacji bez wyjścia i brodzi w tej kleistej papce i miota się, a oskarżyciele zacierają ręce. Ciekawy wyrazisty wiersz.

[Ava]

Możesz najwyzej... jakie to smutne w swojej bezsilności...

[Nula.Mychaan]

Ava bardzo dziękuję

Tetu - to takie przyjemne, gdy przekaz trafia czytającego, dziękuję