Kostki cukru

[point of view]

szanuję zmierzch
zasługuje na to
pozwala ślimakom bezpiecznie spełznąć z kapust

kiedy już zamiecie światło
chowa się w czerni
przypomina dużą wskazówkę zegara
prawie widzisz jak się porusza
wspaniale niedookreślony
można go poczuć
gdy unosi się
na zapachu maciejki
albo słodkim śladem czeremchy
napiera w okna

pomaga w odczuciu czasu
razem z muchami wypełnia ciszę
nie trzeba chodzić po nią do studni

w takich chwilach przed otwartym oknem
lubię pić herbatę
z odrobiną zamyślenia na spodku
w formie niedużej kostki cukru

[witka]

Pierwsze trzy strofy fajne, dla mnie Londonowskie (no cóż, że nie był poetą),
czwarta jak kontynuacja Białej Ciszy.

Wolałbym bez ostatniego wersu, ale co ja mogę.
I tak mi się podoba.

[point of view]

Witka... ja i trzy ostatnie wersy wyrżłem ... masz rację, - czyściej w nim teraz...

[witka]

Dla mnie lepiej dla wiersza.

[point of view]

... lepiej.

[Ania Ostrowska]

Nie przyuważyłam co zostało wycięte, ale tak jak jest, podoba mi się.
Piję herbatę bez cukru, więc łatwo mi sobie wyobrazić chwilę przy otwartym oknie o zmierzchu. I komary bezczelnie zakłócające błogostan

[Ava]

Piękne to zamyślenie w twoim wierszu
Pozdrawiam.

[tetu]

Każdy potrzebuje odrobiny czasu i ciszy dla siebie. Zmierzch przynosi ukojenie, wewnętrzny spokój, błogość, jest satysfakcjonującą chwilą w której peel sam na sam ze swoimi myślami popija herbatkę. Odpoczywa i obserwuje. Podoba mi się zamiatanie światła. Ładny obrazek.

Dodano -- 01 cze 2017, 21:08 --

wspaniale niedookreślony
można go tylko czuć
nawet nosem gdy unosi się

w tym fragmencie zrezygnowałabym z podkreśleń

Dodano -- 01 cze 2017, 21:11 --

na zapachu maciejki

a tu może zapachem maciejki?

[point of view]

thx.

[tetu]

Bardzo proszę