powtarzając się wyjątek traci sens

[Alek Osiński]

Poruszasz Aniu temat stary jak świat. Czym jest właściwie dom?
Miejsce, osoba, a może samo poczucie i przeświadczenie?
Na pewno nie dla każdego tym samym. Jedyna dobra odpowiedź
to chyba - szukajcie a znajdziecie:)

[Ania Ostrowska]

Tak a jak już znajdziecie, to dbajcie, żeby miał się dobrze.

[tabakiera]

Ujmuje mnie puenta.
No i bajkowe "za lasami za górami".
To nawiązanie do dzieciństwa, do ciepła i wiary w ideały.
Można za góry i za lasy. Ważne, żeby trafić.
Nie zawsze się trafia.
Często na błądzenie traci się lata całe, czasem można nabawić się tylko odcisków.

Pierwsza strofa bardzo prosta.
No i bardzo przewidywalna, stereotypowa (choć to piękny stereotyp) - miejsce na książki, czekająca matka.
Jest w niej prawda i tylko prawda, ale zdecydowanie wolę dalszą część tekstu.

Mówią, rysują, oczekują - szukają - jakże istotny ten dom.

[Ania Ostrowska]

Dzięki, tabakiero. W poprzedniej wersji pierwsza część była znacznie bardziej rozbudowana, ale pod wpływem uwag puściłam w ruch sekator. Teraz może jest zbyt sucha, raportowa, ale może też dzięki temu lepiej uwypukla baśniową miękkość drugiej?
W sumie jestem chyba dość zadowolona z efektu zmiany, a Wasze przychylne opinie zdają się mnie utwierdzać, że czasem nie warto się upierać przy swoim

[Hosanna]

w naszym wnętrzu (podbnie jak na zewnątz) jest nieskończoność

dom jest prawdopodobnie także zarówno na zewnątrz nas jak i w środku
i w obu tych miejscach trzeba go budować

więc to ważne pytanie
z kim jak gdzie przy użyciu czego

i nie ma znaczenia że z gniada sie wyfruwa ani że "owoce" wyfruną cokolwiek znaczą

dom to baza

zakorzenienie niezbędne by
dokonać przemiany

niektóre zwierzęta nie mają domu

np chełbie (meduzy)
od urodzenia po prostu płyną

ich dom jest tylko w środku

[Ania Ostrowska]

piękny komentarz, Hosanno, bardzo dziękuję. Dom "w środku" działa na wyobraźnię. Jakim trzeba być przyjacielem samego siebie, by kogoś tam wpuścić.

[Hosanna]

czuję że jestem zbudowana z tej samej materii i zasad co zewnętrze

mam jakaś własna tajemnicę która nadaje mi oddzielny wir , "odpowiedzialność" -
dzięki czemu będąc sobą w mikroskali nadal służę temu samemu w makroskali

jak we fraktalu
jak holony Wilbera

jak komórkę otacza mnie błona półprzepuszczalna
cos wpuszczam czegoś nie

nie wszystkie klocki potrzebne do budowy i nie w tej samej proporcji

wpuszczam do swego wnętrza to co mi służy

aby to poznać obserwuję .. hmm .. owoce

zanim wezmę do ust owoc pięknie lśniący o soczystym miąższu - nie wiem czy to nie wilcza jagoda

czasem się umiera

nie ma jednak innej drogi niż próbować i dzielic się doświadczeniem
także śmierci błędów

to wszystko służba

służymy czemuś większemu niż my ale

[witka]

Warsztaty z Andy Warhola ?

[Ania Ostrowska]

Nie wiem, czy służba jest tu rdzeniem, Hossano, w relacji do mojego tekstu, jest to chyba jednak inna płaszczyzna.
Pozdrawiam

[Nula.Mychaan]

czy dom to miejsce
- zdatne do zamieszkania
- na swoje książki
- gdzie matka czeka
- że chce się wracać

mówią dom to miejsce

dwie spółgłoski i samogłoska
kaligrafowane w trzech liniach kółko
laseczka kółko trzy na odwyrtkę

za lasami za górami
ale którędy

Aniu Twój dom mnie urzekł, z pozoru prosty wiersz, a jednak tak wiele z niego można wyczytać. Mnie puenta przekonuje a opis słowa dom jest rewelacyjny.