mój gnój

[alchemik]

mój znój serdeczny a w tym wiecznym znoju
planetę toczę po orbicie skrycie
i żadna ze mnie szycha panteonu
zwali mnie Chepri* gdzieś w dawnym Egipcie

że zwolennikiem jestem ludzkiej mierzwy
zarzut pancernym odpieram odwłokiem
zwijam go w kulę i bez chwili przerwy
wraz z innym śmieciem w nieczystości topię

w zbroję odziany w granat połyskliwy
piękny i kształtny jak ozdobna brosza
brzydoty cudem dziwem co nad dziwy
wkład w dobro świata z ekskrementów wnoszę

i tylko jedno pragnienie mnie męczy
tak bardzo chciałbym odżyć w ludzkiej skórze
dłonie zatopić w splugawionej tęczy
w błocku sumienia nurzać jak najdłużej

dla ogrodników prawdą oczywistą
gdzie plon chcesz zebrać tam nawóz rozrzucisz
szczęście wyrosłe na urągowisku
z zdrowym rozsądkiem i czuciem się kłóci

mój gnój serdeczny ta planeta moja
gdzie wieczne smutki zarazy i wojny
dla mnie to norma jako żemżuk gnojak
a ty co powiesz poeto nieskromny?

J.E.S.
*Chepri - bóg ponownych narodzin w starożytnym Egipcie. Częściowo człowiek, częściowo skarabeusz.

[Leon Gutner]

Nieskromnie napiszę że tytuł mnie zniechęcił lecz niechęć ta nie zwalczyła ciekawości .
Ciekawość została zaspokojona a tytuł nieco przybladł .
Treść kwestią gustu ale pochwalić należy za koloryt artystyczny i to ważne - za rymy .

Przyjemne ujęcie sprawy dosyć sprawnie złożone .

Z uszanowaniem L.G.

[alchemik]

Dołączam do dyskusji o gnoju pod wierszem Eda.

[EdwardSkwarcan]

Rymy:
1.Strofa. Słabe, bo znoju - panteonu nie jest rymem, gdyż ten opiera się na samogłoskach.
Drugi jest dokładny, więc bez zachwytu.
2. Strofa. Dobre rymy.
3. Strofa. Rymy słabe, bo jeden dokładny, czyli połyskliwy - dziwy, natomiast drugi gdyby był brosza - wnoszą to przyjmuję, lecz przez ę odpada.
4.Strofa. Jeden słaby męczy - tęczy, lecz drugi bardzo dobry.
5.Strofa. Dobre rymy.
6.Strofa. Ścierpi, choć moja wyeksploatowane.

Rażą:mój znój po tytule, i żadna, że zwolennikiem (kulawe rozpoczęcie strofy),
i tylko(kulawe rozpoczęcie strofy), dla ogrodników(kulawe rozpoczęcie strofy), z zdrowym rozsądkiem(przycina język) i mój gnój w ostatniej, by za chwilę gnojak.

Znój i znoju w pierwszym wersie.
Ludzkiej dwa razy i serdeczny też.

Tyle mankamentów, więc w czasach, kiedy Gajka wytyka mi dwukrotne w odrobinę za dużo.

Napisane nagle i po diable jak w porzekadle.

Nie podzielam zachwytów innych, bo Autora stać na więcej.


Dodano -- 01 cze 2017, 23:28 --

Rymy:
1.Strofa. Słabe, bo znoju - panteonu nie jest rymem, gdyż ten opiera się na samogłoskach.
Drugi jest dokładny, więc bez zachwytu.
2. Strofa. Dobre rymy.
3. Strofa. Rymy słabe, bo jeden dokładny, czyli połyskliwy - dziwy, natomiast drugi gdyby był brosza - wnoszą to przyjmuję, lecz przez ę odpada.
4.Strofa. Jeden słaby męczy - tęczy, lecz drugi bardzo dobry.
5.Strofa. Dobre rymy.
6.Strofa. Ścierpi, choć moja wyeksploatowane.

Rażą:mój znój po tytule, i żadna, że zwolennikiem (kulawe rozpoczęcie strofy),
i tylko(kulawe rozpoczęcie strofy), dla ogrodników(kulawe rozpoczęcie strofy), z zdrowym rozsądkiem(przycina język) i mój gnój w ostatniej, by za chwilę gnojak.

Znój i znoju w pierwszym wersie.
Ludzkiej dwa razy i serdeczny też.

Tyle mankamentów, więc w czasach, kiedy Gajka wytyka mi dwukrotne w odrobinę za dużo.

Napisane nagle i po diable jak w porzekadle.

Nie podzielam zachwytów innych, bo Autora stać na więcej.

[alchemik]

He he, Edwardzie, naprawdę jesteś takim sztywnym czytelnikiem?
Ja mogę rozebrać Tobie za chwilę wiersz klasyka.
Będzie całkiem do dupy według Twoich kryteriów.

A kogo obchodzi, że w wierszu zaczepnym, wierszu ironicznym używasz przemiennie różnych rymów.
Wkładasz te rymy tak, żeby wyskakiwały jak diabeł z pudełka, z różnych miejsc i kątów?
I to się nazywa poezją.
Bo powinieneś cvzytać nie części całości tylko całość. Finis coronat opus.

Bo masz w dupie, jak pisał Tuwim. Bo ja mam w dupie.
Masz w dupie, bo masz talent.
Ja mam.
Mogę sobie pozwolić. Mogę stwarzać , nie tylko tworzyć rękodzieło.
Tak mi dopomóż Bóg.

Oczywiście, nie polecam początkującym, osobom z małym talentem i misiom z małym rozumkiem.

[mirek13]

A próbowałeś kiedykolwiek gryźć beton?
I zęby się straci i beton pozostanie, szczerbatku.

[EdwardSkwarcan]

Oczywiście, nie polecam początkującym, osobom z małym talentem i misiom z małym rozumkiem.

Czy mogę prosić o sprecyzowanie i wyjaśnienie do kogo adresowane to zdanie?

Ja zająłem się słabą stroną utworu, bo tam widziałem pośpiech i niedopracowanie.
Ten twór byłby lepszy w ośmiowersowych strofach, bo część mankamentów można wyciszyć.

Dziwi mnie jeden rodzynek, czyli pytajnik.
a ty co powiesz poeto nieskromny? - co powiesz już jest formą pytającą, więc nie trzeba go wyróżniać, bo to nie święta krowa interpunkcji

Wybacz gapiostwo, bo jakoś przegapiłem - sorki

A próbowałeś kiedykolwiek gryźć beton?
I zęby się straci i beton pozostanie, szczerbatku.

Co to znaczy Mirku, bo nie łapię - nie jest to komentarz do wiersza, więc jeśli możesz wyjaśnić to byłbym wdzięczny.

[eka]

(...) Jakaż jest przeciw włóczni złego twoja tarcza,
człowiecze z końca wieku?... Głowę zwiesił niemy.

Nie wiem czemu, czytając pointę mojego gnoju finał wiersza Tetmajera się przypomniał. Pamiętam ten utwór jeszcze z Wrzeszczy, czyli zrobił wrażenie już wtedy.
Pochwała każdej aktywności bios we Wszechświecie naszym - tak uogólnię odczytane przesłanie, więc nie puszmy się, każdy jest potrzebny:)

[alchemik]

mirek13 pisze:
A próbowałeś kiedykolwiek gryźć beton?
I zęby się straci i beton pozostanie, szczerbatku.

Co to znaczy Mirku, bo nie łapię - nie jest to komentarz do wiersza, więc jeśli możesz wyjaśnić to byłbym wdzięczny.

To było pytanie skierowane do mnie.
Podczas wypadku wyłamało, nie wybiło, część zębów górnej szczęki.
Mam teraz problemy z gryzieniem betonu.

Mirek mnie odwiedził w mojej rekonwalescencji.

Mam nadzieję, że mój przyjaciel nie określił Ciebie tak brzydko, Edwardzie.

Jurek

[alchemik]

Pochwała każdej aktywności bios we Wszechświecie naszym - tak uogólnię odczytane przesłanie, więc nie puszmy się, każdy jest potrzebny:)

Dobrze odczytałaś, Ewo.
Cykl biologiczny, trochę metafizyczny.
W samym kosmosie istnieją takie cykle na różnych planach.
Materiał z supernowych jest swoistym kosmicznym gnojem, kopalnią pierwiastków dla życia.
Kiedy tak się wgłębić, przyglądnąć, to cały Wszechświat żyje i umiera w różnych wymiarach.
Myślę nawet, że one nie są podrzędne.
To łańcuch składający się na węża połykającego własny ogon.

Dziękuję, Eka