coś się zmieniło

[biegnąca po fali]

noc nie przylega do szyb
pewnie stąd tyle światła w oknach

odbicia drgają w coraz to innym grymasie
gdy tęsknimy
każde w swoją stronę

i nie wiadomo kto bardziej

[tabakiera]

Nie wiadomo kto bardziej tęskni.
Nie wiadomo kto bardziej w swoją stronę.
Światła w oknach próbują walczyć z nocą i z odchodzeniem.
Może by tak przyjąć zmarszczki z godnością?
Cóż, kiedy odbija...

[EdwardSkwarcan]

Nie komentuję, żeby nie urazić.
P.S.
Piszę pod Pani wierszem, bo tutaj łatwo przeczytać.
Dziwi obecność w rymowanych tam Nieobecnej.

Jeżeli czymkolwiek zraniłem Panią w dziale wierszy nierymowanych to najmocniej przepraszam.
Nie przypominam sobie takiej sytuacji, lecz profilaktyka serca nakazuje mi to uczynić.
Nie chciałem sięgać do komentarzy, bo to ogrom pracy.

Czy to wystarczy?

[eka]

noc nie przylega do szyb
pewnie stąd tyle światła w oknach

Bardzo ładna, nasycona lirycznym obrazowaniem metafora z dużym potencjałem znaczeń.

[Nula.Mychaan]

noc nie przylega do szyb
pewnie stąd tyle światła w oknach

To jest piękne

[witka]

Dobre Ewa, zwłaszcza te, wyartykułowane przez Nulę i ekę.
Będąc o jakiś ciutek młodszym podnosiłem jakieś sutki mówiąc

mamy się ku sobie
ja ku sobie ty ku sobie
każde w inną stronę

[biegnąca po fali]

Doroto, Ewo, Nulo - dziękuję:)


witka - oczami wyobraźni zobaczyłam ten obraz
i tak mi wstyd, że podglądam

Dzięki:)


Edwardzie - już miałam powiedzieć, że nie ma sprawy
i wszystko OK, ale nieopatrznie zajrzałam do rymowanych.
To pewnie też moja wina?

[Ava]

noc nie przylega do szyb
pewnie stąd tyle światła w oknach

To cudny fragment.
Pozdrawiam

[biegnąca po fali]

Dziękuję, Avo:)
Wszyscy wyróżniają pierwszą strofę, a ja
zastanawiam się nad zasadnością drugiej

Mam wrażenie, że bez niej byłoby lepiej.

[abandon]

Jestem za - bez II marszących zmarszek, moim skromnym zdaniem