Narośl

[Marcin Sztelak]

Zamykam obwód, porażenia dobrze wpływają
na strukturę rzeczy.
Widzialnych.

Chociaż dookoła tyle zjawisk
pogodowych, że zaczyna brakować
pojemników do przechowywania
cudów.

Takich jak przejście na drugą stronę
okna. Zasnutego pajęczyną
nieprzepuszczającą odbitego światła.

Jednak pod skórą wciąż pulsuje,
na nic codzienne wypalenia.
Chociaż ból zasklepia nienasycone
poranki.

I wieczory zagęszczające siatkę
prądów. Błądzących
w zapomnianych słowach, niespełnionych.

[Ava]

Chociaż dookoła tyle zjawisk
pogodowych, że zaczyna brakować
pojemników do przechowywania
cudów.

Fajnie ujęte.

Chociaż ból zasklepia nienasycone
poranki.

Tak wielki ból, że już nie pozwala tęsknić i pragnąć.

Smutek bije z każdego słowa i rezygnacja.
Pozdrawiam.

[eka]

Narośl - a przecież, kiedyś była wielkim, czującym, niewidzialnym sercem.
Znakomity chwyt z klamrą - prądem.
Dobrze że na nic codzienne wypalenia.

[Nula.Mychaan]

Zawsze u Ciebie znajdę coś wyjątkowego
Nie wskażę frazy która mnie urzekła, bo urzeka mnie całość