Wyższa gramatyka

[Marcin Sztelak]

W poszukiwaniu serum kłamstwa
zapuszczamy się
w rzadko odwiedzane rejony
zdania. Tuż po kropce.

Mówią o nas brudni i źli,
ewentualnie sami tęsknimy
za odpowiednią oprawą.

Godną nocnych wypraw na zapuszczone
podwórka, gdzie dogasają wczorajsze
stosy. A powietrze wciąż drży przesycone
wrzaskiem: czarownica.

Świtem zasypiamy, wszystkie nieprawdy
drżą w swoich klatkach.
Utkanych z cieni i luster wypatroszonych
na drugą stronę.

Nie śnimy, sny pozostawiając
otwarte. Gdzieś poza uszczelnionymi na zawsze
powiekami. Wyznawców absolutu.

[witka]

Niesamowity finał - mówiąc brzydko - we wszystkich użytkowych sferach jestestwa.

[Ania Ostrowska]

Niezbyt zręcznie brzmi zapuszczamy się - zapuszczone. Pomyślałabym nad zmianą, np. "zawszone podwórka".

[witka]

zapuszczone naturalistyczne jak zapuszczone pole, ogród, łokcie, paznokcie

zawszone, to może i również niederatyzowane

[Alek Osiński]

Mówią o nas brudni i źli,
ewentualnie sami tęsknimy
za odpowiednią oprawą.

A no właśnie, Marcinie - jeśli inni
nie zrobią nam piekła, nadrobimy,
robiąc sobie sami;)

Pozdrawiam