wieczór

[jabberwocky]

Pełnia księżyca, zmrok zapada
i chłodna cisza pod Wawelem
cieniem na wodzie się układa,
a świateł tam raczej niewiele.

Wisła się wnet pogrąży w mroku
i zasną barki wzdłuż nabrzeża.
Słyszę odgłosy własnych kroków
kiedy do domu tędy zmierzam.

Nad Skałką wisi księżyc pełny,
lekko doświetla białe mury,
a zarys ich ledwie czytelny
choć nie ma ani jednej chmury.

[Leon Gutner]

W porządku jest klimat wszystko to brzmi nieco tajemniczo i.... ?
Dokąd zmierzamy w tym klimacie ?
Brakuje mi jakiegoś sensu , poruszenia, istoty w tym wierszu . Wydaje mi się że warto by było utrzymać ten poruszający klimat a nawet go rozwinąć wiedząc że to gdzieś wiersz prowadzi.

Tym niemniej z ciekawością .

Uszanowaniem L.G.

[tetu]

Czuję niedosyt. Tak jakbyś nagle urwał wiersz.

Nad Skałką wisi księżyc pełny,
lekko doświetla białe mury,
a zarys ich ledwie czytelny
choć nie ma ani jednej chmury.

Ok. Tylko co dalej? Co z tym wieczorem? Na pewno brakuje mi puenty.
Miejscami kuleje rytmika.
W 4w przestawiłabym szyk i będzie ok.
"a świateł raczej tam niewiele"
Do korekty masz jeszcze 5w i dwa ostatnie.
i może oświetla, zamiast doświetla? pozdrawiam.
Ogólnie klimat fajny, ale rzeczywiście czegoś brakuje.

[Henryk VIII]

Smoka mi tu brakuje! Poza tym o.k -

[Tomasz Kuza]

Bardzo urokliwy wiersz i bardzo ładna, obrazowa puenta.

[tabakiera]

Ot, taka impresja wieczorna.

[Ulme]

Takie wiersze lubię.
Masz szczęście, że nikt nie przyczepił się do rymów zapada - układa, mury-chmury.

[abandon]

Pocztówka z Krakowa bez puenty. Przydałby się choć jakiś sztafaż.

Rytmika utyka.
Rymy takie sobie.
Przecinek po kroków* i czytelny*.