Ikaryjskie słońce

[Nilmo]

Ikaryjskie słońce

codziennie w miejscu gdzie umierasz bracie
przytłumiony nocą rozlawszy się w czerwień
ścieląc się po chmurach jak na ustach pacierz
pył drogi niebiańskiej osiada misternie

anioł mi na progu dziś skrzydła położył
prowadź brachu zatem tam ku zachodowi
gdzie w barwnej palecie utkwił palec Boży
bym odbitym pięknem mógł oczy ozdobić

patrz tylko jak szybko oddala się ziemia
kiedy śmigłe skrzydło wiatr pod siebie łapie
pytasz czy me oczy sieją łzy wzruszenia?
nie bracie
spokojnie
to tylko wosk kapie






kurde..muszę coś zrobić z tymi podwójnymi oczami.

[Dante]

patrz tylko jak szybko oddala się ziemia
kiedy śmigłe skrzydło wiatr pod siebie łapie
pytasz czy me oczy sieją łzy wzruszenia?
nie bracie
spokojnie
to tylko wosk kapie

Podbiłeś mnie tym, Nilmo.
Rozumiem rozdźwięk między marzeniami, a rzeczywistością, ale czemu zaraz przeczucie klęski?
A może jej nieświadomość ?

Pozdrawiam
AD

[Leon Gutner]

Ano perfekt .
Do zaczytania .

Z ukłonem L.G.

[Nilmo]

Dziękuję.
O nieświadomości nie może być mowy, Myślałem raczej o chwili za którą warto oddać życie. Ukazaniu Ikara nie jako nieodpowiedzialnego imbecyla, a świadomego estetę i troszkę kamikadze .
Pzdr.

[Nicol]

Zaskoczyłeś tą puentą in plus bracie

[Miladora]

kurde..muszę coś zrobić z tymi podwójnymi oczami.

Ano, przydałoby się, bracie.

Ale po kolei:

- codziennie w miejscu gdzie umierasz bracie - 11/5/6, a powinno być 12/6/6, czyli jedna zgłoska do dodania w średniówce:
Najprościej:
- codziennie w tym miejscu gdzie umierasz bracie = 12/6/6

- anioł mi na progu dziś skrzydła położył - lepszy byłby szyk, żeby "mina" się nie robiła:
- anioł dziś na progu mi skrzydła położył

- pytasz czy me oczy sieją łzy wzruszenia? - sugestia"
- pytasz czy źrenice sieją łzy wzruszenia? - przy okazji pozbywasz się "me".

Można by jeszcze tego "brachu" zmienić, zresztą trochę dużo masz tych "braci".
- prowadź szybko zatem tam ku zachodowi?

Ale pointa cacy. I wiersz też nieczegowaty.

Dobrego, Nilmo

[Ewa Włodek]

ano, właśnie - miec cele i dążyć do niech...A świadoma brawura czasem potrzebna, ktoś kiedyś powiedział, że gdyby nie ona, nie byłoby Somosierry...
Spodobał mi się wiersz, jego przesłanie...


Pozdrawiam z ciepłem
Ewa

[skaranie boskie]

Nie będę komentował, bo cokolwiek napiszę okaże się nieadekwatne.
Po prostu napisałeś kolejny dobry wiersz, Nilmo.

[Nilmo]

Dziękuję bracia i siostry


Miladora napisała:

- codziennie w miejscu gdzie umierasz bracie - 11/5/6, a powinno być 12/6/6, czyli jedna zgłoska do dodania w średniówce:
Najprościej:
- codziennie w tym miejscu gdzie umierasz bracie = 12/6/6

Zdaję sobie sprawę że matematycznie ten wers jest niezgodny. Jednakże uważam za dopuszczalne takie odbieganie od normy na początku, czy w puencie. Nie zaburza to rytmiki wiersza, bo jest jakby wstępem do monologu czy rozmowy. Z pewnością dałoby się to mocno odczuć gdyby ta różnica sylab wystąpiła w środku wiersza, gdy czytelnik wpada w ustalony rytm. Powiem Ci że często w rymowańcach stosuję tą metodę. Daje mi ona poczucie naturalności, rozpoczęcia dialogu z odbiorcą w niewymuszony sposób. Może jest też w tym trochę mojego zbuntowanego charakteru, który nie łatwo podporządkować kanonom. Wers z aniołem akceptuję. Słuszna uwaga. Lepiej to brzmi. Natomiast zamiana oczu na źrenice nie bardzo. To za bardzo anatomiczne, myślę. Źrenicami wszak nie płaczemy.
Faktycznie w każdym wersie powtarzają się ci bracia. Ale czy nie jest to normalne że co raz wymieniamy np. czyjeś imię w trakcie rozmowy?

Jeszcze raz dziękuję wszystkim za uwagi i opinie.

[e_14scie]

Zdaję sobie sprawę że matematycznie ten wers jest niezgodny. Jednakże uważam za dopuszczalne takie odbieganie od normy na początku, czy w puencie. Nie zaburza to rytmiki wiersza, bo jest jakby wstępem do monologu czy rozmowy.

i tu się zgadzam, mnie także nie zaburza

pozbędziesz się kilku braci, zaimka me (choć nie podchodzę aż tak kategorycznie) i wiersz, a zwłaszcza pointa, świetny.