słońce milczy (tryptyk środek)

[4hc]

Z kąta w kąt
Ze ściany na sufit
Na łóżku, na podłodze
Oczy ma milczenie

Zasypiam zbudzony zmęczeniem
Nieważki jak ważki , lotne
Westchnienie , west tchnienie
A może północny, ten co łzy wyciska

Zanoszę się kaszlem, zataczam
Wypluwam przypadkiem
Żeby tylko
Nikt nie naznaczył

Nikt nie nanizał
Jako kolejny koralik
Perełkę, bursztyn czy coś
Jak sztuka nowoczesna

Przetwarzam się między krzesło w jadalni
Dziecięce, a kanapę dla gości
Żeby widzieli książki
Nie czytam, patrzę, oddycham tym

Aż kręci mnie to
W nosie, kicha ach! Na zdrowie
Mam głód i tabletki
Placebo jedno i drugie

A plan zakładam
I spodnie
Ale ciągle nieważki upadam
Nie ważne

Patrzę jak wiruje pokój
Z wami, jak ten kurz wokół lampy
I ślad palców na ścianie obok
Kontaktu. Oczy ma milczenie

[eka]

Słońce już milczy. A milczenie ma oczy. Podmiot traci kontakt z rzeczywistością.
Elementy poezji lingwistycznej.
Centralna część tryptyku - nieważkie upadanie.

[jaguar]

Wiersz jest hyper i to jest b. ciekawy chwyt. (Pominę "oczy ma - oczyma" bo nie rozgryzam)
Podoba mi się ten pęd.
p.s. "perełkę, bursztyn czy coś" - fajne.

[4hc]

Jaguar, puste oczy, oczy pustki. Milczenie spojrzenia i milczące spojrzenia. Cisza, spokój?

Eka, środek cyklu, mimo wszystko najzdrowszy, samotność ale nie całkiem samemu.

[Henryk VIII]

Jest ciekawie. Piszesz:" Przetwarzam się między krzesło w jadalni
Dziecięce, a kanapę dla gości
Żeby widzieli książki
Nie czytam, patrzę, oddycham tym" - dla mnie najlepszy/najbardziej ironiczny ten fragment.
Interpunkcji w tym tekście nie rozumiem - chwilami jest, chwilami zanika.
Ale... jest ciekawie
H8

[4hc]

A gdzie Twoim zdaniem jej brakuje?

[Henryk VIII]

Nie chcę się czepiać, tekst mi się podoba, jest specyficzny, podług mnie nie powinien wcale mieć przecinków i kropek, w literaturze jest wiele wierszy bez interpunkcji , to dałoby to fajną grę słów z czytelnikiem, przemyśl czy nie lepiej po prostu zlikwidować te wszystkie przecinki i jedną kropkę, którą masz , tak czy siak, jak już jest interpunkcja, to winno być konsekwentnie.

Z kąta w kąt, ( przecinek lub kropka)
Ze ściany na sufit, (jw - może być przecinek lub kropka)
Na łóżku, na podłodze
Oczy ma milczenie ( kropka , albo j.w.)

Zasypiam zbudzony zmęczeniem, ( jw)
Nieważki jak ważki , lotne ( albo Zasypiam zbudzony zmęczeniem, ( jw)
Nieważkim ( dostawiasz m) jak ważki - wtedy nie dajesz przecinka)
Westchnienie , west tchnienie ( j.w.)
A może północny, ten co łzy wyciska ( kropka, albo jak wyżej))

Zanoszę się kaszlem, zataczam ( kropka, przecinek, średnik, myślni - do wyboru)
Wypluwam przypadkiem
Żeby tylko
Nikt nie naznaczył ( j.w)

Nikt nie nanizał
Jako kolejny koralik
Perełkę, bursztyn czy coś
Jak sztuka nowoczesna ( średnik, albo jw)

Przetwarzam się między krzesło w jadalni
Dziecięce, a kanapę dla gości (przecinek)
Żeby widzieli książki
Nie czytam, patrzę, oddycham tym ( przecinek)

Aż kręci mnie to
W nosie, kicha - ach! Na zdrowie ( myślnik)
Mam głód i tabletki ( średnik lub przecinek)
Placebo jedno i drugie

A plan zakładam
I spodnie ( przecinek lub kropka)
Ale ciągle nieważki upadam ( myślnik, albo przecinek)
Nie ważne ( kropka)

Patrzę jak wiruje pokój
Z wami, jak ten kurz wokół lampy
I ślad palców na ścianie obok
Kontaktu. Oczy ma milczenie ( kropka)

Tak to widzę, ale - po pierwsze zawsze możesz powiedzieć "Licentia poetica!", wszak mamy wolność twórczą. Po drugie - nie rób niczego pochopnie, zawsze lepiej chwilę pomyśleć, może inni się też wypowiedzą na ten temat

[4hc]

Nie jestem pochopny raczej. Licencja tu to brak znaków na końcu wersów. Enter to i tak pauza, jaki znak tam wstawisz to inna sprawa, otwarta jak koniec wersu. Dziękuję za wyczerpującą odpowiedź. Przemyślę, pozdrawiam

[Nula.Mychaan]

Z kąta w kąt
Ze ściany na sufit
Na łóżku, na podłodze
Oczy ma milczenie

Zasypiam zbudzony zmęczeniem
Nieważki jak ważki , lotne
Westchnienie , west tchnienie
A może północny, ten co łzy wyciska

Zanoszę się kaszlem, zataczam
Wypluwam przypadkiem
Żeby tylko
Nikt nie naznaczył

Nikt nie nanizał
Jako kolejny koralik
Perełkę, bursztyn czy coś
Jak sztuka nowoczesna

Przetwarzam się między krzesło w jadalni
Dziecięce, a kanapę dla gości
Żeby widzieli książki
Nie czytam, patrzę, oddycham tym

Aż kręci mnie to
W nosie, kicha ach! Na zdrowie
Mam głód i tabletki
Placebo jedno i drugie

A plan zakładam
I spodnie
Ale ciągle nieważki upadam
Nie ważne

Patrzę jak wiruje pokój
Z wami, jak ten kurz wokół lampy
I ślad palców na ścianie obok
Kontaktu. Oczy ma milczenie

Fajna klamra , ale nie tylko z "oczy ma milczenie" , ale z samej dynamiki, pierwsza i ostatnia strofa jest bardzo dynamiczna, środek spokojniejszy, to jak w oku cyklonu, a to dodaje wieloznaczności. Fajna gra słowna.
Bardzo interesujący