Płytka rysa

[Paweł D.]

Ktoś Ci tato płytę porysował,
płytko, tak na oko Cię ocenił.
Wściekłość zajadła, ślepa głupota.
Dzisiaj wierszem woła do mnie z ziemi

Twoja miłość serdeczna i szorstka,
zmartwychwstają wszystkie wróżby czarne.
Dziś lepiej rozumiem, że z troski
tylko grunt spod nóg mi usuwałeś.

Choć nie z troski- nie byłem Ci dłużny.
Ni synowej ani wnuków. Wyję
w owym styczniu wyjątkowo dusznym,
nadal tylko w szal owijam szyję,

choć co za zima, nawet nie śnieży.
Późno na odwrót i by coś zmieniać.
W małej wielkiej wojnie bez znaczenia
pójdę jeszcze jeden cios wymierzyć.

[Leon Gutner]

Okolicznościowo przyjemne .

Z ukłonami L.G.

[Paweł D.]

Dziękuję.