przemijanka

[Marcin Sztelak]

Wszystko przemija, smutny to wiersz mimo domniemanej eksplozji, smutny bo coś przegapiłem.

Pozdrawiam.

[mirek13]

Dzięki za zajrzenie, Marcinie.
Eksplozje nie są domniemane. Jakimś cudem właściciel pasa po prostu je przetrzymuje.
Co oczywiście nie oznacza, że obywa się bez ran.

[biegnąca po fali]

na zżęte pola marzeń
ustawione w snopki
będzie młócka
po której zostaną same plewy
śpię

kiedy lasy wybarwią się na czerwono
krwią uszkodzonej aorty

Ten fragment najbardziej, choć pokusiłabym się
o małą zmianę w ostatnim wersie:
"krwią z uszkodzonej aorty"

Ale to ja.

[mirek13]

Będzie poprawniej. Zaraz zmienię.
Dzięki.