miałem taką w czuciu palców

[witka]

porastająca tundrę brzoza
razem z korzeniami
mieści się między okładkami książki

magiczne okolice mojej wsi
rozpuściły się w samosiejkach
stłumione wspomienia

na zadbanym trawniku
prowadzisz japońską wierzbę

przystrzyżona na rekruta wymykasz się
po szczypior do lodówki

[biegnąca po fali]

Świetna przerzutnia w drugiej.
A całość ciepła, liryczna. Taka... swojska.
Pewnie przez ten szczypior w puencie.