Piętka chleba

[stary krab]

- Mamuś, ukrój piętkę chleba!
- Dobrze synku, dam ci troszkę.
A wiesz ile pracy trzeba,
by chleb upiec? Tata z Jaśkiem
na Porębach trzy zagony
krowiętami dwa dni orze.
W trzecim wprzęga je do brony...
- Wiem, a w czwartym sieje zboże!
- Nie tak prędko. Najpierw trzeba
perz wyzbierać i kamienie...
- Czy one spadają z nieba?
Po orce całe stajanie
wyzbierane. Tyle tego,
tato wywoził taczkami...
- Nie wyzbierasz do jednego,
bo znów się pokaże kamień,
gdy przejedziesz w polu broną.
Jest co roku, tak jak teraz...
- To lepiej być siwą wroną,
co za pługiem glisty zbiera...
- Nie glisty, tylko dżdżownice...
- Turkucie, pędraki białe.
Jej to nie robi różnicy,
w ziemi znajdzie, czy przy skale.
- Lecz nie co dzień w polu orka.
- To se grzebie po pagórkach...
- Nie „se” synku, tylko „sobie”.
Latem ptaki i zwierzyna,
łatwiej mają. Lecz gdy zima,
śniegi wielkie, mrozy srogie,
albo wichry i zawieje?
- Co się wtedy z ptactwem dzieje?
- Jedne od nas odlatują...
- Odlatują w ciepłe kraje!
- Tak. Gdzieś nad morzem koczują,
w rozlewiskach nad Dunajem;
wędrują wiele miesięcy...
- Tęsknota je pewnie dręczy.
- Najwidoczniej. Na przedwiośniu
znów nam gwiżdżą tak radośnie,
cieszą się, że nie ma zimy.
- My też z nimi się cieszymy!
- Śpiewają w polu i w lesie...
- Szpaki w budkach na czereśni
znoszą jajka, wysiadują...
- A jak się młode wyklują,
to zielone gąsienice
wkładają im w żółte dzioby.
Jak ja teraz piętkę tobie!


Tarnów, 15 marca 1999 roku.

[Miladora]

Ładna opowieść, Krabuniu.
Trochę tylko rytmu mi zabrakło mimo wszystko.
Upłynniłabym, zwłaszcza że niekiedy wymaga to tylko przestawienia szyku.
Gdybyś miał ochotę na sugestie, to służę.

Dobrego

Pamiętam kreślenie nożem krzyża na bochenku chleba, całowanie kromki, która spadła na ziemię, żegnanie krzyżem ciasta włożonego do piekarnika...

[Leon Gutner]

Oto historia chleba .
Po Krabowemu .
Jakże nie docenić

Doceniam .

Z ukłonem L.G.

[e_14scie]

Piękna opowieść i ze swadą, a na rytm już Mila zwróciła uwagę

np te wersy dopracować

- Czy one spadają z nieba?
Po orce całe stajanie
wyzbierane. Tyle tego,
tato wywoził taczkami...

- To lepiej być siwą wroną,

Nie glisty, tylko dżdżownice...
- Turkucie, pędraki białe.
Jej to nie robi różnicy,

- Tak. Gdzieś nad morzem koczują,

wędrują wiele miesięcy...
- Tęsknota je pewnie dręczy.

- Śpiewają w polu i w lesie...

- A jak się młode wyklują

dla Kraba

[P.A.R.]

Pamiętam kreślenie nożem krzyża na bochenku chleba, całowanie kromki, która spadła na ziemię, żegnanie krzyżem ciasta włożonego do piekarnika...

a teraz jeno śmietnik ... zadowolony
nie ten chleb, nie ci ludzie
kogoś na pal by trzeba
zna ktoś odpowiedź
ja tylko jedną ...

ale tak już pisali trzy tysiące lat temu ...
tiaaa

[stary krab]

Gdybyś miał ochotę na sugestie, to służę.

Swoje rymowanki zacząłem od nauki pracy z klawiaturą. Czyli pod koniec 1998 roku. Piętka chleba jest więc z pierwszego okresu "bardzo radosnej" mojej "twórczości". Instynktownie też starałem się oddać tok prawdopodobnej rozmowy, w której gwaryzmy były nieuniknione.
Jeśli zechciałabyś wyszczególnić niezręczności językowe, to wykorzystam w ten sposób, że powstanie nowsza wersja Piętki, może do ewentualnego m-zbiorku na Ósme piętro.

Dziękuję za zainteresowanie.

Dodano -- 04 lut 2012, 10:00 --

Jakże nie docenić
Z ukłonem L.G.

Kłaniam się wzajemnie, miło że doceniasz.

Dodano -- 04 lut 2012, 10:04 --

dla Kraba

Rozpieszczasz mnie Ewuniu.
Krab zawstydzony.

Dodano -- 04 lut 2012, 10:09 --

tak już pisali trzy tysiące lat temu

Niektórzy ledwie trzynaście lat temu.

Ściskam dłoń.

[Ewa Włodek]

ech, Krabie, Kochany, przypomniałeś mi dzieciństwo, kiedy to - choć jedzenia nie brakowało - szanowało się każdy jego kęs, a okruszyny chleba czy czerstwe kawałki wędrowały nie do śmietnika, ale do karmnika w podworcu, podobnie jak troszki mleka i mięsa do miseczek dla "dochodzących" kotów...Do dziś tak mam...A wiersz o bardzo ważny, moim zdaniem, wart, żeby go czytać dziatwie, a i dorosłym - nie zawadzi...
Dziękuję Ci za niego...


I najcieplej pozdrawiam
Ewa

[ble]

Najważniejsze, że zapis zgodny z treścią dobrej rozmowy, przypowiastki. Tak właśnie łagodnie trzeba otwierać świat dzieciom i sobie nawzajem.
Krabie, dla mnie pięknie

[Aldona Latosik]

Do dzisiaj robię krzyż na bochenku chleba i kromkę całuję, gdy upadnie. Może jestem starej daty, ale takie postępowanie z chlebem powszednim, miałam wpojone od dziecka

za wiersz stawiam kawusię

[Miladora]

to wykorzystam w ten sposób, że powstanie nowsza wersja Piętki

Niech powstanie, Krabuniu, bo takie opowieści warte są kultywowania.
Listeczek wyszczególnił powyżej fragmenty, gdzie można by rytm dopracować, więc postaram się jakieś małe sugestie do tego dołączyć, jako wstępne przykłady rozwiązań.

- Czy one spadają z nieba? - wystarczy zmienić szyk na:
- Czy spadają one z nieba?

- Po orce całe stajanie - masz ośmiozgłoskowca z 4/4, tu jest 5/3
wyzbierane. Tyle tego,
tato wywoził taczkami... - 5/3
Można najprościej:
- Całe w orce ich stajanie
wyzbierane. Tyle tego,
tato zwoził raz taczkami...

- To lepiej być siwą wroną, - na:
- Lepiej więc być siwą wroną,
co za pługiem glisty zbiera...

- Nie glisty, tylko dżdżownice...
- Turkucie, pędraki białe.
Można:
- Glisty? Prędzej już dżdżownice...
- I turkucie, larwy białe.

- Jej to nie robi różnicy, - zmiana szyku:
- Jej nie robi to różnicy,

- Tak. Gdzieś nad morzem koczują, - na:
- Tak. Za morzem gdzieś koczują,

- wędrują wiele miesięcy...
- Tęsknota je pewnie dręczy.
Można:
- krążą tak już od miesięcy...
- Pewnie je tęsknota dręczy.

- Najwidoczniej. Na przedwiośniu
znów nam gwiżdżą tak radośnie, - tu bym usunęła "tak", bo jest powyżej:
- Najwidoczniej. Na przedwiośniu
znowu gwiżdżą nam radośnie,

- Śpiewają w polu i w lesie... - na:
- Śpiewy w polu są i w lesie

- A jak się młode wyklują, - na:
- A jak młode się wyklują,
to zielone gąsienice
wkładają im w żółte dzioby. - tu się akcenty nie zgadzają, więc sugeruję:
ciągle kładą w żółte dzioby.
Jak ja teraz piętkę tobie!

Te sugestie, Krabuniu, to przykład wyrównania rytmu, ale jeżeli będą Ci pasować, to po prostu weź.
Możesz w drugiej wersji podłożyć je w odpowiednich miejscach i sprawdzić w głośnym czytaniu jak wiersz płynie.
A gdybyś coś zmieniał, to staraj się trzymać średniówki 4/4.
I będzie już w każdym calu melodyjna opowieść o chlebie.

Dobrego