Rozświetlenie

[abandon]

Zaspanej nocy wykradam ciszę,
żeby wewnętrzne głosy usłyszeć,
co mają teraz do powiedzenia,
gdy pustkę wokół tobą wypełniam.

A ty, choć mało o sobie mówisz,
jesteś jak bryza, woda dla studni,
jak dla dnia – słońce, księżyc dla nocy.
Powiedz, czym jeszcze mnie zauroczysz?

Choć umiem pływać, przy tobie tonę
w otchłani oczu – gwiazd nieboskłonie,
przy każdym słowie, co niesie przekaz –
jak chwile wykraść, gdy czas ucieka.

Więc podaj rękę i rozświetl drogę,
razem pójdziemy z niemałą trwogą,
niech wyobraźnia do chmur nas niesie
w podróż nieznanych dotąd uniesień.

Nieraz przychodzą takie wyzwania,
że trudno jest się przed nimi wzbraniać,
wtedy już tylko od nas zależy,
czy potrafimy się z nimi zmierzyć.

Bo cóż zostaje codziennym cieniom,
niż śnić o blaskach, co szarość zmienią,
zatańczą tintą, żeby zachęcić,
by wrócił kolor wyblakłej tęczy.

[Leon Gutner]

Sprawne fajne przyjemnie się czyta ma swój klimat .
Spodziewałem się jednak czegoś bardziej dobitnego za zakończenie i trochę się zawiodłem .

Poza tym jest w porządku .

Uszanowanie L.G.

[Gajka]

Hm ... a jednak można, ładnie pisać wiersze rymowane.
Skąd ja je znam, WIEM
W mroku zawsze kryje się tajemnica

Pozdrawiam

[abandon]

Leonie, abandon dobitnie przyjął do wiadomości.
Dziękuję


Gajko, tajemnica mroku jest tylko do czasu jej ujawnienia.
Pozdrawiam serdecznie

[tetu]

Pięknie

[Ava]

Zachwycające strofy.

[abandon]

O! Od tetu* dostało mi się różyczkę, ale jestem szczęściarz, żeby tak od dziewczyny...

Avo, zachwycające? Hm...
I co ja teraz mam powiedzieć? Jak przytaknę, będzie to o mnie marnie świadczyło, jak zaprzeczę - skłamię

[Nula.Mychaan]

Niesamowity klimat. Czysta liryka

[szczepantrzeszcz]

Szarość namalowana kolorami tęczy.

[abandon]

Nula*, dziękuję za zaczerpnięcie liryki ze zdroju


szczepantrzeszcz*, metamorfozy...
Dzięki.