Ashes to ashes

[abandon]

Z prochu powstałeś, mizerny człowiecze,
idąc przez życie krętymi ścieżkami,
błąkasz się w gąszczu nakazów poznanych
normą pokoleń. Przez wieki się wlecze

kula u nogi. Gdy z czasem jak ogień
zgaśniesz i śmierć cię zaskoczy w pół drogi;
każe zawrócić, nieważne zasługi,
jakie oddałeś dla świata. Za rogiem

czyha, nie spyta o plany na przyszłość,
które tak skrzętnie kreśliłeś w nadziei,
by się spełniły. Jak odcisk na ziemi,
zdołasz przekazać rodowe nazwisko –

w genach – potomnym. Bo kiedy powróci,
zabrać gotowa, co cenne masz w sobie –
duszę – istniejąc, stanowi o tobie.
Ciało porzuci, i w proch się obrócisz.

[Leon Gutner]

Nie da się ukryć .
Ładne przeniesienia nieźle poprowadzony temat .

Z ciekawością L.G.

[tetu]

Cała prawda Ab. Ładnie to ująłeś.

[abandon]

Dziękuję, piszącym czytelniom moich poetyckich wynurzeń

[Nula.Mychaan]

Ab to bardzo dobry wiersz, piękne rymy, melodia wiersza i wspaniałe przerzutnie

[abandon]

O, ale mi się dostało laurkę, dziękuję