Czarodzieje

[Leon Gutner]

Po lekturze podobnych strof chciałby się rzec - niech wracają czarodzieje
Jeden czarodziej słowa napisał już ten wiersz .
Brawo Miszko .

Z uznaniem L.G.

[alchemik]

Lecz jak to zwykle bywa z takim tchnieniem,
kosmiczną mgiełką osiądzie na lustrze.
Palec poety, bo ci niespełnieni,
na drugą stronę czarodziejów wpuści.

Piękny wiersz, misza.

[misza]

Leo!
Niech wracają!
A my pójdziemy z nimi

Alchemiku!
Dzięki za twórczy wkład.
Alchemik i czarodzieje - doborowa kompania

[eka]

Wprawieni w marszu wytrawni rachmistrze
płyt chodnikowych oraz dni kolejnych,
idą przez miasto bez którego istnieć
żaden nie może, tak jak miasto bez nich.

Już niedaleko do zmierzchu, gdy trafią
na swoją ławkę przy parkowym stawie,
gdzieś między starą Europą i Azją,
w miejsce, gdzie Stwórca nie dotarłby nawet.

Tam, przez lunety wytrąbionych flaszek
będą wyglądać rozgwieżdżonej kogi,
jak wskroś galaktyk płynie ponad czasem
przez mroczne morze i słoneczny ogień.

Kiedy przybije do portu w sitowiu
i rzuci cumy obok łysej wierzby
dobrze zakończy się nocna opowieść,
bo marynarze wreszcie się znaleźli.

Wrócą w milczeniu na rodzimy pokład.
Wydmą się żagle puszczone swobodnie
w rejsie ku gwiazdom, żeby kogoś spotkać
i cicho znikną jak ostatni oddech.

A nocami żeglują po oceanie gwiaździstego nieba
i wypatrują nowych planet przez swoje lunety

-------------------------------------------------------------

[Paweł D.]

Ładnie i sprawnie.

[tetu]

Bardzo ładny wiersz. Cieszę się, że miałam przyjemność go przeczytać.

[Ava]

Czytanie tego wiersza to niezwykła przyjemność

[Nula.Mychaan]

Misza to genialny wiersz
Dopiero na niego trafiłam i cieszę się. , że dane mi było go czytać
Wspaniałe frazowanie,, ciepło i lirycznie, o "czarodziejach"
Na dodatek rymowany
Szacun

[szczepantrzeszcz]

Gdybym się znał, pewnie potrafiłbym wyjaśnić dlaczego mam ochotę zabrać to wierszydło na bezludną wyspę. Nie znam się i mogę jedynie napisać, że głęboko zapadło i w pamięć, i w serce.

... a napisał się sam

Dzieciak przyglądał się pracy rzeźbiarza. Ten, z kawałka marmuru wyczarował konia. "Skąd wiedziałeś, że on tam był?" zapytał malec. Ze słowem jest tak samo.

Lubię moich "czarodziejów" lecz nie szukałbym ich
w okolicach dworców i w parkach. Bywają w nas.

Niebo gwiaździste nade mną, półtora promila we mnie Ale szukać też trzeba. Nie wystarczy rozpracować flaszkę.

[abandon]

Może mam słabą pamięć, a może mało tekstów w nią zapada, ale ten zapadnie, bo pamięć zawsze żywa...