Ballada o starym komuniście

[Paweł D.]

Pewien stary komunista
przesiadywał co dzień w barze:
- Czemu serce mam po lewej,
a wątrobę wciąż po prawej ?

Czemu nie chcą się pogodzić
we mnie obie moje strony,
i człek żyje jakiś taki…
jak „dom murem podzielony…”

Panie Boże, jeśli jesteś,
Ty musiałeś wiedzieć wszystko:
jakie serce i wątrobę…
…i że będę komunistą.

Nie mówiłem z Tobą odkąd
za pokutę ksiądz mi kazał
na kamieniach ostrych klęczeć
bym swój… straszny grzech wymazał,

bo zakradłem się do sadu
i zerwałem jabłko z drzewa,
a wiadomo- wtedy na wsi
ciężka praca, głód i nędza.

Mało razy prosto z pola
ojciec się pijany zjawiał?
Nieraz było, mnie i bratu
ciężką ręką nos rozkrwawił.

I tak żyli u nas na wsi
prości ludzie wiek za wiekiem:
pasiesz bydło- pij jak bydlę,
nie masz prawa być człowiekiem.

A po wojnie przyszli oni-
- trzeba Polskę odbudować.
Chciałem wreszcie żyć po ludzku
i społecznie awansować.

Dziś pamiętam, jak na wozie
jechaliśmy do Warszawy,
to nas żegnał „małpi koncert”
na talerzach pośród wrzawy…

A Warszawa? Morze ruin!
Żeśmy się zbierali w grupy
i bawili w tych ruinach,
nieraz się znalazło trupy.

Tak minęło mi dzieciństwo,
że i lepiej nie pamiętać,
nowa władza była dla mnie
jak ta ręka wyciągnięta.

Miałem wtedy ją odtrącić?
Łatwo z zewnątrz jest oceniać,
potem kubły zimnej wody,
rozwiewały się złudzenia,

aż ostatnia iskra zgasła
gdy sądzili generała.
Chciałem być dobrym człowiekiem,
a to była sztuczka diabła.

Wtedy w niego nie wierzyłem,
jeśli jesteś Boże- przebacz,
wtedy raj miał być na ziemi
raj ziemskiego tylko chleba.

Cóż, wierzyłem w co wierzyłem,
popełniałem błąd za błędem-
- teraz byle gówniarz myśli,
że ma prawo pluć mi w gębę,

mną wycierać sobie mordę
i plugawić moje imię…
Obiecali- wycisnęli-
- porzucili jak cytrynę.

Tylko śmierć zagląda częściej,
siądzie przy mnie, zajrzy w oczy,
wtedy stawiam jej kielicha,
niechaj dzioba też umoczy…

[Leon Gutner]

Bardzo dłuuuga ballada . Dłuższa niż czas trwania samego komunizmu

Z uszanowaniem L.G.

[Paweł D.]

Aż tak to nie, ale musiałem ją napisać ze względów rodzinnych, a więc osobistych.

[szczepantrzeszcz]

Szczepan, zatwardziały przeciwnik wszystkiego, co czerwone, dziękuje za ten tekst. Dziękuje szczerze i z całego serca.

Mądre.

[Paweł D.]

Ja również dziękuję.

[Nula.Mychaan]

To prawda że bardzo długa, ale bardzo prawdziwa

[Paweł D.]

Dziękuję.