Testament

[abandon]

Nie czekajcie, ja nie wrócę, nie spieszcie się, ja poczekam.

Odejdę po cichu, wręcz niepostrzeżenie,
przyziemne marzenia zabiorę ze sobą,
a spis niespełnionych za życia zamierzeń
wypełni mi pustkę – złożony do grobu.

Byleby po sobie choć ślad pozostawić
jak pieczęć, co trwale odciska wspomnienia,
w umysłach najbliższych nakreśli obrazy,
dopóki i te nie rozpłyną się w cieniach.

Czym była wędrówka ziemskimi ścieżkami
i gdzie zaprowadzą, gdy czas się zatrzyma?
Czy kiedyś w ogóle odpowiedź poznamy?
Czy wskaże nam drogę wiodącą do nieba?

Czy jutra nie będzie? Świadomość umiera?
Choć dzisiaj podsuwa niepewny scenariusz,
że ja, nie zakończy się tu ani teraz,
a postać przybierze właściwą dla duszy.

A może to imię wyryte w granicie,
przybrane powagą subtelnych metafor,
pozwoli uwięzić w kamiennej pamięci
historię człowieka, co oparł się czasom.

[Leon Gutner]

Scenariusz i duszy ni jak mi się nie rymuje .
Mam tez wątpliwości co do zatrzyma i nieba .
Trzecia strofa najsłabsza .
Resztę poczytałem z ciekawością .

Z uszanowaniem L.G.

[Elunia]

Leon dobrze prawi, mała korekta i będzie ok. Jakoś smutkiem powiało.

[szczepantrzeszcz]

Chyba miało smutkiem powiać, ale ja, oprócz smutku, co nieco dla siebie znalazłem.

[EdwardSkwarcan]

Autora nawiedziły dziwne myśli
Czwarta strofa odstaje
To kaprys odbiorcy, więc wybacz
Wypij winko i rozchmurz się.

[abandon]

Leon, nijak* łącznie. Co do rymów można by się sprzeczać, ale po co. Wszędzie tylko sprzeczki i kłótnie.
Czytając logicznie "trzecia strofa najsłabsza", to nic innego iż muszą też być słabsze, ale to ma sens, skoro dla Eda czwarta odstaje. Dwie z pięciu to już prawie połowa Żartuję.
Dzięki za czytanie.

Elu

Szczepan, szukajcie. a znajdziecie
Dzięki.

Ed, przy kaprysach prawy do lewego, jak jeszcze zacznie lewy do prawego, możemy wpaść w nałóg, ale co tam, kielonek, a nawet trzy, nikomu nie zaszkodzi

[Paweł D.]

Szacunek za rymy i rytm, i w zasadzie tyle pozytywów ode mnie, bo czytając takie wersy:

"A może to imię wyryte w granicie,
przybrane powagą subtelnych metafor,"

- nie jestem w stanie zachować powagi i nie wierzę, że autor tak serio...

Dodano -- 18 lip 2017, 1:06 --

"Czym była wędrówka ziemskimi ścieżkami
i gdzie zaprowadzą, gdy czas się zatrzyma?
Czy kiedyś w ogóle odpowiedź poznamy?
Czy wskaże nam drogę wiodącą do nieba?

Czy jutra nie będzie? Świadomość umiera?
Choć dzisiaj podsuwa niepewny scenariusz,"

- czy Ty to słyszysz? Wybacz, ale jak to czytam to przypomina mi się parodystyczny utwór Tymona Tymańskiego, szło mniej więcej tak:

"Dlaczego miłość znika i znowu się pojawia,
jak myślisz moja miła, czemu tak dziób rozdziawiasz?
Dlaczego przemijamy nie wiedząc nic o sobie,
odpowiedz ma dziewczyno nim legniesz ze mną w grobie"

Dalej są dość niecenzuralne słowa, więc nie będę ich tu cytował.

[tetu]

Odwieczne pytanie i dylematy. Zacny wiersz Ab i jak będziesz sporządzał testament pamiętaj o teci

[abandon]

O teci zawsze pamiętam, nie wiem tylko czy zapis testamentowy godny zapisobiorcy