spiszmy się

[Alga]

którejś nocy język zapadnie się w siebie
wybije z głowy cały poemat strachu
rozpiękni sploty ponazywa
każdą nitkę światła w źrenicy
pierwszy nowy wers będzie pełny powtórzeń
jak galopujące nami wnętrze pieczary
jak święto spisane w księgi
o suto zdobionych kartach
choć nie będzie już gniewu atramentu
zapienią się nagie wyrazy
nie wymaże ich wstyd
ani zbędne oddechy
jedno ucichnie w drugim
jak klamra
jak tytuł i puenta

[Alek Osiński]

Dobrze się spisałaś, Algo. Tak, bez gniewu atramentu,
dystans nie jest potrzebny, a jedynie klamra, to znaczy poczucie całości:)

[Elunia]

jedno ucichnie w drugim
jak klamra
jak tytuł i puenta

Podobaś

[Nula.Mychaan]

dobry wiersz

[Ola Sz.]

Dobry wiersz, przeczytałam z przyjemnością kilka razy. Sama nie umiem pisać na takie tematy i pewnie dlatego doceniam kiedy u innych wychodzi to bez przesady i szczerze

[Marcin Sztelak]

Którejś na pewno, mam nadzieję.
Świetny wiersz.

Pozdrawiam.