Wierszowania

[Marcin Sztelak]

Pełen wiary
w nadciągający wszechświat
zaciskam oczy.
W garści.

Beznadziejnie, po omacku,
a jednak dążę.
Gdzieś poza zadzierzgnięte
horyzonty.

W ogólnym rozrachunku zero
i nienazwana małość po przecinku.
Na szczęście nikt się nie zna
na poezji.

Chyba że zna się aż za dobrze.

[witka]

pointa wymiata jak szybkostrzelna gitara Harrisona.

[biegnąca po fali]

Dziękuję:) Fajnie mi się wpisał Twój wiersz w dzisiejsze rozważania.
Chyba nawet pomógł coś tam zrozumieć. Oby.

[tabakiera]

Wyczytuję z tego wiersza, że w poezji jest piękno.
Dzięki niej można wyrównać bilans, odlecieć w świat fantazji
Nikt się nie zna na tym pięknie i oddać go trudno, gdy jest się pesymistą.