Postój

[Gruszka]

Pora na antrakt w Międzymyślu
bądź w Międzyczasie pod siódemką.
Na przedawnienie starych przysłów
w czasie burz mózgów - błyski noc tną.

To pora westchnień i azylu
w płuc objętości, w równym pulsie
na wyludnionej stacji Beztrosk
w bezwietrznej aurze - w miękkiej chuście,

w której otula tylko ciepło
własnego ciała, dźwięk oddechu.
Wsiąkło w grunt dawno, co przez palce
przeciekło - nie ma. Nie ma mnie tu -

ja w Międzymyślu, w Międzyczasie,
zakotwiczona w tym Beztrosku,
w którym się snuje smużka wiary,
a na ławeczce - Wola Boska.

[mirek13]

Bardzo ciepły,pogodnie refleksyjny wiersz z nutą optymizmu. Można się nim zauroczyć, bo środki poetyckie i wyobraźnia autora na najwyższym poziomie. Każe zwolnić i trochę pomyśleć
Tylko ten czwarty wers pierwszej strofy... Łoj, Gruszfeldo...

[Gruszka]

Mirku, a co w tym czwartym w pierwszej Ci nie pasi?

[mirek13]

Ja tam się nie znam na średniówkach, akcentach, tudzięż innych pierołołach, ale tam wyraźnie coś haczy przy czytaniu.

[Gruszka]

Mirku, nic nie haczy, jeśli o te kwestie chodzi

[mirek13]

Haczy, haczy - Miruś tupie nóżką i zaciska piąstki.
Gdzie jest najgenialniejszy poeta na szlaku Hubala o pseudonimie Alchemik?
Może się wypowie?

[Gruszka]

nie haczy mam słuch

[Leon Gutner]

Nie haczy .
A wiersz świetny .
Gratuluję choćby " beztrosków "

Z uszanowaniem L.G.

[Gruszka]

Leonie, dzięki za komentarz i potwierdzenie, że nic nie haczy

[szczepantrzeszcz]

Pora na antrakt w Międzymyślu
bądź w Międzyczasie pod siódemką.
Na przedawnienie starych przysłów
w czasie burz mózgów - błyski noc tną.

Zatrzymać się, to wielka sztuka. Nie każdy potrafi... nie każdy potrafi dobrze się zatrzymać, bo przecież: Nieodwracalnym torem
Wolno wolniej wolniutko
Czas umie czekać pokornie
W kolejce do jutra

To pora westchnień i azylu
w płuc objętości, w równym pulsie
na wyludnionej stacji Beztrosk
w bezwietrznej aurze - w miękkiej chuście,

w której otula tylko ciepło
własnego ciała, dźwięk oddechu.
Wsiąkło w grunt dawno, co przez palce
przeciekło - nie ma. Nie ma mnie tu -

Czasami myślę: marzenie ściętej głowy, ale jest gdzieś stacja Beztrosk, być musi. Musi - mówię sobie tak samo jak wtedy, kiedy wichrem świata porwany krzyczę nadzieją desperacką, że coś być musi, do cholery, za zakrętem. Ech, miała rację Pani Ewa Zaborska, kiedy śpiewała: A co za oknem nieważne
Pędzimy jak po sznurku
Po torze myśli naszych
Pod wiatr pod górkę

ja w Międzymyślu, w Międzyczasie,
zakotwiczona w tym Beztrosku,
w którym się snuje smużka wiary,
a na ławeczce - Wola Boska.

Siedzisz na tej ławeczce? Mała smużka wiary snuje się nie tylko w Międzymyślu, nie tylko w Międzyczasie. Czasami znika i wtedy... pora na antrakt. Dobrze napisałaś. Dziękuję za miło spędzony czas. Kiedyś wrócę, a teraz... Do stacji Jutro z przystanku Wczoraj
Czasu kolejka na wietrze liść
Ktoś tam próbuje ktos tam próbuje
Stać na buforach
Żeby zobaczyć ulotne dziś