Już wracamy

[Grafoman]

Już wracamy, pełne kosze.
Oczy – nasze horyzonty.
Zdjęłaś z stóp zimne kalosze;
ogień w domu tak się plącze...

Spoczął na twych ustach rano.
Już jesteśmy, pełne kosze.
A my chcemy znów iść na noc,
wrócić na srebrzystej rosie.

Wracam często, tylko cicho.
Może kiedyś mnie usłyszysz?
Wtedy powiem: „zawsze przychodź,
usiądź w cieple naszej ciszy".

Już wracamy, pełne kosze.
Oczy – nasze horyzonty.
Zdejmujemy z siebie rosę;
rozpalamy ogień drżący…

[Leon Gutner]

Wracam często, tylko cicho.
Może kiedyś mnie usłyszysz?
Wtedy powiem: „zawsze przychodź,
usiądź w cieple naszej ciszy".

Ta część dzieła bardzo mi się spodobała

Z uszanowaniem L.G.

[szczepantrzeszcz]

Dobre. Ciepłe.
Świat nie jest wcale zły.

[Grafoman]

Możliwy jest, możliwy