Pościel przeciwatomowa

[Marcin Sztelak]

W komplecie z łóżkiem, przenicowanym
wszystkim, co pomiędzy nami.
Szkoda, że stany nieważkości minęły
jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.

Leżymy, czekając na doręczenie pism
o ostatniej woli, chociaż z zaznaczeniem,
że niewpełni.

Władz nad minionym. Taki drobny żal
– nie każdy przedmiot da się otworzyć,
o ujrzeniu nie wspominając.

Więc może pora spać, w bezpiecznym
otuleniu. Dopóki jeszcze można przykryć
dzień i noc.

Choćby roztrzęsioną dłonią,
na chwilę zapominając o proroctwach
i zaklinaniu.

Czasu w miękkości ziemi.
Bezodwrotnie.

[witka]

Przeczytał się, też tak bym chciał.

[tetu]

Bardzo mi się podoba to łóżko przenicowane wszystkim co pomiędzy.
Stany nieważkości bardzo wymowne i można dwojako zrozumieć, fajnie. Dźwięczy mi tylko rym nami - stany, ale to tak tylko na marginesie.
A to bardzo ładna cząstka

Więc może pora spać, w bezpiecznym
otuleniu. Dopóki jeszcze można przykryć
dzień i noc.

pozdrawiam Marcin.

[Nula.Mychaan]

Więc może pora spać, w bezpiecznym
otuleniu. Dopóki jeszcze można przykryć
dzień i noc.

ależ to piękne:)
Bardzo mi się całość podoba