Plagiat

[Paweł D.]

Proszę pana, pan tu nie stał,
niechże pan się za mną schowa,
nie dość, że się pan tu wepchał
to życiorys mój skopiował.

- Ludzkie życie to jest plagiat,
śmierć wtrąciła się z uśmiechem –
- pominąwszy odkształcenia,
toczy się tak wiek za wiekiem,

i w zasadzie w tym temacie
chyba się niewiele zmienia,
wciąż to samo choć od nowa
ludziom ma do powiedzenia.

Kiedy oczy moje czarne
człowiek spotka czasem w tłumie
w swoim biegu do pierwszeństwa-
- nawet z psem się porozumie.

Choć niejeden do mnie wzdycha
w głębi ducha po kryjomu,
żyjąc kątem na tym świecie
chciałby bilet mieć do domu,

to pomyśli gdy już przyjdzie
złożyć głowę przez wyboje:
może podłe, może plagiat,
ale, w mordę, było moje…

Proszę pana, śmiało przodem,
mnie coś w krzyżu dziś uwiera,
ja posiedzę lub postoję,
jak pan chce to niech umiera.

[lczerwosz]

tak...

[abandon]

Interpunkcja do liftingu.

[Paweł D.]

Dziękuję, zliftinguję. Pozdrawiam.

[eka]

O, aluzja literacka chyba? Bo jest we wstępie echo wiersza Barańczaka, no jakby dopowiedzenie.
-----------------------------------------------
Faktycznie, nie co się pchać.

[Paweł D.]

Faktycznie trochę się kojarzy. Lubię bardzo Barańczaka, więc mógł się tu zakraść. Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Taki trochę moralniak wyszedł ale w takiej formie jak najbardziej do przyjęcia .

Z ukłonami L.G.

[Hardy]

Na pewno plagiatem jest poczęcie i śmierć. Reszta... czasem jest plagiat, nawet o tym nie wiedząc. Zwłaszcza w wynalazkach.