Ostatni

[refluks]

Żeby tylko nie umrzeć we śnie.
I w jakiejkolwiek nieprzytomności.
Chcę wiedzieć, że umieram.
I chcę być sam.
Niech ta chwila będzie tylko dla mnie.
Wiem, że będę się bał.
Za każdym razem się bałem.
To naprawdę ostatnie tchnienie chcę zapamiętać.
Nie wiem po co mi to pamiętanie.
Bo podobno potem już nic.
Ale jeśli nie, to gdy przejdę, przypomni mi się, że byłem.



Edycja: usunąłem drugie podobno w przedostatniej linijce.

[Alicja Jonasz]

Napisałeś ty, ale ja mogłabym się pod tym podpisać. Wyraziłeś (niechcący) mnie, a ja nie potrafię... Pozdrawiam!

[Patka]

Napisałabym, że twój tekst jest bardziej poetycki niż niejeden wiersz, na tym forum czy na innym, ale pewnie by cię to obraziło.
Za dużo "to" w końcówce, ale nie mam pomysłu, na co je zmienić. Po "nie wiem" przecinek.

Pozdrawiam
Patka

[alchemik]

Obrażę Cię.Jest bardzo poetycki.Nie mam zamiaru, wchodzić w cokolwiek.Rozumiem śmierć, bo ją przeżyłem.Wiersz jest dobry, choć prosty do bólu. I w tym jego siła.Co przeżywałeś?

[alchemik]

To nie takie łatwe.Ja umarłem , a potem żyłem i nie potrafiłem odróżnić snu od realności.

[tabakiera]

Myślę, że tym tekstem trafisz do każdego, Refluks.
To dlatego, że chyba każdy ma jakieś wyobrażenie własnej śmierci.
Każdy jest przyzwyczajony do własnego oddechu.

[refluks]

Alicjo, aż mi się spociły dłonie na tę pochwałę i na jej okoliczność stoję zakłopotany z wypiekami na policzkach i sandałem trę o skarpetę, żeby błyszczał.

Siostro Diesel – racja.

Alchemik To nie jest wiersz. Ja się nie param tą dziedziną więc mnie nie denerwuj. Co ja przeżywałem? Rzeczy różne różniste.

Tabakiero. Wyobrażenie wyobrażeniem, a życie przynosi niespodzianki. Jak je, znaczy życie, znam, dokonam żywota we szpitalu pod kroplówkami otoczony serdecznymi krewnymi niewiedzącymi, że już dawno testament sporządziłem i guzik dostaną. I tylko mnie zepsują tę chwilę.

Raduję się, że poruszyłem czucie, nerw, cokolwiek.

[Halina S]

Widzę tak jak koledzy - wiersz:)
Świetny!

Końcówkę ja tak sobie:

To naprawdę ostatnie tchnienie. Chcę zapamiętać.
Nie wiem, po co mi pamiętanie,
bo podobno potem już nic.
Ale jeśli nie, to gdy przejdę, przypomni mi się, że byłem.

pozdrawiam

[Enbers]

Mówicie, że chcecie umierać w pełni świadomości. Nie boicie się strachu (sic! lęk antycypacyjny) że po drugiej stronie może być płacz i zgrzytanie zębów?

[Nula.Mychaan]

Bardzo mi się podoba, ale mi też brzmi bardzo poetycko
Sorry