Finalnie

[Leon Gutner]

Na początek święta racja
popijanie przyjemności
wieczorami słowa gładkie
już nie można kochać prościej
i topienie w tobie siebie
nieskończone telefony
noc oddanym sprzymierzeńcem
tylko sen się nie dodzwoni

te oddechy tak pośpieszne
zamieszkały w twoim domu
mogły nagle wszystko zmienić
znowu być potrzebne komuś
i ten mrok na łep na szyję
w którym raczej nic po racjach
czasem właśnie tak się żyje
gdy cię rwie kapitulacja

my
lekarstwem na ten księżyc
co umierał od początku
i poza tym nic już więcej
żadnych innych dziwnych wątków

nigdzie już się stąd nie ruszam
warto taki stan doceniać
zatopiona w tobie dusza
jak w finale uwielbienia

[elka]

Leonie Ty wiesz, że ja jestem wielbicielką Twojego pióra i wszystko czytam zachłannie, bo uwielbiam, kiedy coś mnie wzrusza i porusza.

Jak zawsze z wielką przyjemnością.

Pozdrawiam.elka.

[abandon]

Przyjemnie się czyta

[Leon Gutner]

Dziękuję czytelnikom za przyjemne czytanie

Z uszanowaniem L.G.

[Paweł D.]

Średnio mi się podoba, natomiast jest w tym tekście coś co nie pozwala mi go tak w zupełności skreślić, np. "tylko sen się nie dodzwoni". Ma więc fajne momenty.

[Liliana]

nigdzie już się stąd nie ruszam
warto taki stan doceniać

Popieram peela, Leo. Stan zakochania to fajny stan.

[Leon Gutner]

Pawłowi za fajne momenty a Lili za fajny stan Leo dziękuje bardzo .

Z uszanowaniem L.G.

[Hardy]

Puenta w dwóch ostatnich wersach zawarta - ujęła mnie.
*na łep - na łeb

[Gruszka]

/my
lekarstwem na ten księżyc
co umierał od początku
i poza tym nic już więcej
żadnych innych dziwnych wątków/ - sobie zabieram, bardzo sie podoba

[Nula.Mychaan]

Najbardziej pierwsza strofka