osiołek

[bronmus45]

Niezbyt rosły osiołek pragnący rozgłosu,
paradował po łące przebrany za konia.
Nie w smak mu bowiem było, że kaprysem losu
jest tylko kłapouchym, jak wielu na błoniach.
- a błonia te już dalej w prerię przechodziły...

Nasz osiołek - jak zwykle - przeceniał swe siły
więc śmiało się zapuścił na pampę szeroką.
Tutaj jednak zawiodło jego czujne oko
i ucho wciąż nawykłe do obrazów stada,
a tutaj był samotnym. Na nic ta parada.

Zagubił się na stepie, nie znając kierunków.
Nie miał też tu przyjaciół, by pomogli w biedzie,
a on ciągle parł na przód, bo chciał być na przedzie
całego zwierzostanu, ras, no i gatunków.

Zaginie wnet ślad po nim - nie ma już ratunku...
tak dla jego frustracji, jak i wizerunku...
Ważny więc oto morał z opowieści płynie
- nie bądź zbyt pewnym siebie, bo w tym świecie zginiesz...

[bronmus45]

- ostatnia strofa winna wyglądać nieco inaczej, lecz nie mam możliwości edycji dla jej uzupełnienia:
...
Zaginie wnet ślad po nim - nie ma już ratunku
tak dla jego frustracji, jak i wizerunku...
Ważny więc oto morał z opowieści płynie
- nie bądź zbyt pewnym siebie, bo w tym świecie zginiesz...

[Patka]

Poprawiłam ci.

[bronmus45]

Poprawiłam ci.

wielkie dzięki, lecz wykonaj jeszcze odstęp pomiędzy strofami = właśnie przed...Zaginie wnet..

[bronmus45]

Patka - dzięki za pomoc. Czemu jednak nie udostępnicie tej opcji (edycji tekstu) po prostu wszystkim, zarejestrowanym użytkownikom?

[Leon Gutner]

Histeryjka ale do miłego poczytania .
Leo z ciekawością .

Uszanowanie L.G.

[bronmus45]

- historyjka z prawdopodobieństwem bardzo wysokim - tu tylko czas odgrywa znaczącą rolę. Natomiast zdarzenia są aż nadto realistyczne.