Noc w czółnie

[Grafoman]

Czuwa nad nami noc. Swym narzędziem
zamyka gwiazdy jak ptaki w grzędzie.
Czółnem zapłynie do nas zdziczała,
na słabych oczach zrodzi lśnień pałac.

Pałac z jasnymi wieżami. A obok
czarne otchłanie jak myśli owoc;
dotyki dłonią samego szczytu.
Wsiedliśmy w ciał pędzący wehikuł.

A noc wciąż czółnem do nas się topi
i nie nadąża, i nie nadąża...
Czuje po trosze zimnych ust dotyk
wobec nas dwojga noc już bezbronna.

[Leon Gutner]

Ostatnia strofa najbardziej przypadła Leonowi do gustu . Reszta nieco odstaje .
Z przyjemnością .

Uszanowanie L.G.

[eka]

Pałac z jasnymi wieżami. A obok
czarne otchłanie jak myśli owoc;
dotyki dłonią samego szczytu.
Wsiedliśmy w ciał pędzący wehikuł.

Świetne, a nie byłoby takie, gdyby nie myśl z wersu kończącego zwrotkę.

[Nula.Mychaan]

zamyka gwiazdy jak ptaki w grzędzie.

to mi zazgrzytało, według mnie powinno być -osadza gwiazdy jak ptaki na grzędzie,
bo to tylko żerdź, więc nie da się jej zamknąć i to na dodatek w środku, taka nielogiczność, ale pewnie się niepotrzebnie czepiam

[szczepantrzeszcz]

Pierwsza zwrotka obiecuje rytm, a druga się rozłazi. Trochę szkoda. Kiedy dotykasz dłonią samego szczytu, rytm potrzebny. "I nie nadąża, i nie nadąża..." zabrzmiałoby lepiej.