Dnia naszego powszedniego...

Wiadomość

szczepantrzeszcz · #1 Post autor: **szczepantrzeszcz** » 12 lip 2017, 19:58

Rozgarnę szarość brzasku i krople rosy zbiorę
pomarańcze przedświtu, pół-słońce za jeziorem.
Rozpalę zapatrzenia wśród chwil obłoków-myśli.
Porannej gwiazdy brzmienia wygasły.
W końcu wyszliśmy
na łąki przyjeziorne, na pola zapomniane,
gdzie mgły minionych świtów skłębione, gdzie nad ranem
znów przyszło zawahanie, znów stanął marzeń cień.
Boisz się? Chodźmy dalej. To tylko nowy dzień.

#2 Post autor: **Leon Gutner** » 13 lip 2017, 16:43

Trzeszcz sobie tak dalej Stefanie bo trzeszczysz dla Leona całkiem przyjemnie .

Z uszanowaniem L.G.

Gruszka · #3 Post autor: **Gruszka** » 20 sie 2017, 12:20

O jak dobrze, że tu zajrzałam - piękny wiersz!

witka · #4 Post autor: **witka** » 20 sie 2017, 12:55

Trwanie. Piękny wiersz.

szczepantrzeszcz · #5 Post autor: **szczepantrzeszcz** » 20 sie 2017, 12:59

Dzieki serdeczne.

Suwalszczyzna jest obiektywnie pięknym miejscem, a kiedy ciężki czas przeminie, kiedy trwanie okazuje się trwania warte, jest subiektywnie piękna tak, że ciężko coś prozą naskrobać. Trzeba wierszem.

Liliana · #6 Post autor: **Liliana** » 23 sie 2017, 23:13

Piękne, zwłaszcza to:

Rozgarnę szarość brzasku i krople rosy zbiorę
przedświtu pomarańcze, pół-słońce za jeziorem.
Rozpalę zapatrzenia wśród chwil obłoków-myśli.
Porannej gwiazdy brzmienia wygasły.

Pozdrawiam :rosa:

Ulme · #7 Post autor: **Ulme** » 24 sie 2017, 0:04

Lubię takie wiersze.

szczepantrzeszcz · #8 Post autor: **szczepantrzeszcz** » 24 sie 2017, 8:54

Dziękuje bardzo..

...właściwie, powinienem zadedykować wszystkim, którzy lubią dłużej pospać, nieprawdaż?

stare osme-pietro.pl