Wiersz bezmyślny

[Marcin Sztelak]

Upchany w ciasnej klatce oblizuję
pręty. Smaczne.
Tylko język drętwieje, więc nie warto
wzywać pomocy.

Zresztą niebiosa mają problem
ze słuchem. Od kiedy eden
zamknięto na głucho.

Tymczasem przeklęte ptaki
wciąż są wolne i obelżywie
jazgoczą gdy wybucha słońce.

Żółty karzeł bezczelnie rozmywa
nocne ekstazy. I już żadnej myśli
do końca.

Dnia lub drogi mlecznej.

[tabakiera]

Oj, już myślałam, że będzie bezmyślnie i beztrosko.
Podmiot liryczny uwięziony, bez możliwości wyjścia.
Być może rozsmakowuje się we własnych ograniczeniach. Wiadomo, nie smakują, ale nie warto wzywać pomocy.
Głuche niebiosa, raj zamknięty na głucho - dobra gra słów.
Ptaki denerwują swoją wolnością i beztroską.
Nawet sny rozmazuje żółty karzeł.
Do końca dnia - to jeszcze by powiało optymizmem.
Do końca drogi mlecznej - totalna dekadencja.

[witka]

Myślę, że Kitaj spokojnie czeka i zgarnie wszystko, bo swoich trzyma za ryj, innych za kieszeń.

[Gruszka]

Tymczasem przeklęte ptaki
wciąż są wolne i obelżywie
jazgoczą gdy wybucha słońce.

- ależ mi się! Ekstra!

[Elunia]

Jak zwykle na dobrym poziomie

[Nula.Mychaan]

Nie taki bezmyślny
Bardzo mi się podoba