posypało się

Wiadomość

Elunia · #1 Post autor: **Elunia** » 21 sie 2017, 19:35

wyciągnięte zza lustra zapomniane
uśmiechy czasem zdobią fotografie
pokrzywione z udartymi brzegami
snów o lepszym dniu

każda strona spadająca pomiędzy
daje zapomniany kolor kurtyny ideałów
rozerwanych na strzępy grymasem
malowane

tylko czasu mam mało
na poskładanie wspomnień

Alek Osiński · #2 Post autor: **Alek Osiński** » 24 sie 2017, 15:12

Elunia pisze: ↑
21 sie 2017, 19:35
tylko czasu mam mało
na poskładanie wspomnień

Z tym składaniem wspomnień to trudne zadanie,
czasem nawet ponad siły. Można jednak też przyjąć
bardziej elastyczną postawę...

https://www.youtube.com/watch?v=nzlDYKR5otM

Marcin Sztelak · #3 Post autor: **Marcin Sztelak** » 24 sie 2017, 17:42

Czasu zawsze zbyt mało, nie tylko na składanie wspomnień....

Pozdrawiam.

witka · #4 Post autor: **witka** » 24 sie 2017, 19:26

Elunia, to jest tak. Złożysz i od nowa składasz, nie ma końca.
Pozdrawiam.

Elunia · #5 Post autor: **Elunia** » 24 sie 2017, 19:51

Ze składanie i z brakiem czasu, to już tak jest. Rozkładamy, składamy, a czas ucieka i nikt nie wie ile go ma.
Dziękuję pięknie wszystkim za wizytę i słowo

Nula.Mychaan · #6 Post autor: **Nula.Mychaan** » 24 sie 2017, 23:24

Lustra są dość ogranym w poezji rekwizytem, ale użyłaś go w całkiem fajnej formie.
Smutna ta Twoja puenta, ale w tym wierszu taka powinna być

Elunia · #7 Post autor: **Elunia** » 25 sie 2017, 0:49

Nula.Mychaan pisze: ↑
24 sie 2017, 23:24
Smutna ta Twoja puenta,

Tak, wiem. Wszyscy mi to zarzucają, Taki smutas jestem.
Lustra. Lubię lustra. Są naszym patrzeniem na nas samych. Moja mama była niewidoma, a jednak mówiła "charakter człowieka, jest wypisany na twarzy".
Dziękuję Nula za słowo