Proste słowa

[amasajahh]

Są takie chwile Mamo, że wszystko się chrzani
Jakby czar prysł przed nowym zaklęciem
Chowam wtedy życie do szafy
I za wielkie sprawy na moje liche ciało
Jestem jak „Ludzie na walizkach”, którzy powoli toczą się na front
Nie, nie za ojczyznę
Cele, marzenia i te wszystkie inne…
To Ciebie drugiej nie będzie

[Marcin Sztelak]

Bardzo osobisty tekst, a za razem uniwersalny, bo niezaprzeczalnie. Natomiast należałoby albo uzupełnić interpunkcję, albo zrezygnować z samotnego przecinka.

Pozdrawiam.

[Gruszka]

Bardzo osobisty i bardzo ujmujący wiersz

[tabakiera]

Bardzo Ciebie przepraszam, ale kobieta na awatarze jest tak podobna do bliskiej mi osoby, że mnie przytkało i na trzeźwo to o tym wierszu nie napiszę.

Popraw interpunkcję.
Nie ma potrzeby zaczynać każdego wersu z wielkiej litery.

Z wiersza bije szczerość.
Walka o najbliższą, poświęcenie i cholerny ból.

Puenta mocna, ale nie wiąże się gramatycznie z resztą wiersza.

[Nula.Mychaan]

Podpisuję się pod uwagami Tab,
walkę i ból rozumiem

[amasajahh]

Bardzo dziękuję za komentarze, zawsze traktuje je jako cenne wskazówki!

[amasajahh]

Bardzo Ciebie przepraszam, ale kobieta na awatarze jest tak podobna do bliskiej mi osoby, że mnie przytkało i na trzeźwo to o tym wierszu nie napiszę.

Popraw interpunkcję.
Nie ma potrzeby zaczynać każdego wersu z wielkiej litery.


Z wiersza bije szczerość.
Walka o najbliższą, poświęcenie i cholerny ból.

Puenta mocna, ale nie wiąże się gramatycznie z resztą wiersza.

Dziękuję za uwagi! Proszę tylko o rozwinięcie ostatniej z nich: czy lepiej byłoby zmienić puentę czy inne wersy?

[witka]

Dzisiaj to już drugi czytany wiersz o matce z wykorzystaniem szafy.
Mi się podba, tym bardziej, że matka moich dzieci znowu robi porządek w szafach.

[tabakiera]

Moim zdaniem puentę.
Chociażby "to" zmieniłabym na "bo".