nadbrzusze

[witka]

nasłoneczniłaś kilka ławek
w kwiaciastej przepustnicy

stukania obcasów wyniesione
nad ołtarz pośród witraży oczu

katedra udzieliła azylu
brzeg rzeki która nie odpływa


https://www.google.pl/search?q=katedra+ ... JVRcTyHRrM:

[eka]

Łagodny liryk.
Najpierw zwrot do adresatki - cztery pierwsze wersy to akcja, zdarzenia, kolejne dwa - refleksja tłumacząca jak do nasłonecznienia i wyniesienia mogło dojść.
Nadbrzusze chyba od nadbrzeża, link zachwiał pewność co do personali bohaterki wiersza. To wyjątkowo piękna postać, gdyby nie stukot obcasów założyłabym, że sacrum, Matka Boska... a tak, to chyba o kobiecie, czyniącej dobro z nadbrzusza, czyli z serca.

[Marcin Sztelak]

Religijno erotyczny liryk. A katedra bardzo podobna do wrocławskiej.

Pozdrawiam.

[gal.a]

Katedra jest dobrym schronieniem dla grzeszników, a że ktoś mógłby mieć z tym problem.
Nadbrzusze czyli pierś/klata? Mocną trzeba mieć skorupę, żeby innymi się nie przejmować.

[witka]

tytuł mi się nie widzi póki co

[Nula.Mychaan]

Bardzo mi się podoba ten metafora sakralna, pięknie widzisz kobietę i jej serce, bo tak czytam to nadbrzusze

[witka]

To zapisana chwila w danym nam czasie.
Potem już mniej słodko, została rzeka.
Nośna i spławna w poezji.
Dzięki za ślady poczytania.
Pozdrawiam.