Niewiele wiem o umieraniu

[elka]

Niby tak dużo wiem o umieraniu, ale odkryłam dzisiaj coś nowego... że może być w tym piękno. Czytałam już rano ten wiersz, musiał jednak odleżeć, bo za mocno bolało...

Pozdrawiam.elka.

[Nula.Mychaan]

Mawo poruszyłaś mną do głębi tym wierszem.
Jest absolutnie piękny

[alchemik]

Przeżywałem rożne śmierci najbliższych.
Przeżyłem też swoją.
Coś z niej wyniosłem.
Trudno mi się podzielić wizjami z innymi.
To było bardzo osobiste.
Ujrzałem swoją duszę i to do czego jestem stworzony, żeby powrócić.
Może kiedyś opowiem.
Teraz jestem jeszcze niegotowy.
Powtórzę się, to bardzo dobry wiersz.

[mawo]

Gruszko, Elu, Nulo, dziękuję za pochylenie się nad tekstem.

Jurku, witaj ponownie. Dziękuję za obecność i garść refleksji

[she]

Piękny wiersz. To zadziwiające, że skupienie się na tak prozaicznej, wydawałoby się, rzeczy jak rękawiczki, potrafi wywołać taki efekt. Wzruszyć.

[tetu]

Mawo, to naprawdę piękny, przejmujący wiersz. Bardzo refleksyjny.

Przeżywałem rożne śmierci najbliższych.
Przeżyłem też swoją.
Coś z niej wyniosłem.
Trudno mi się podzielić wizjami z innymi.
To było bardzo osobiste.
Ujrzałem swoją duszę i to do czego jestem stworzony, żeby powrócić.
Może kiedyś opowiem.

A ja poczekam choćby wieczność całą. Bardzo interesujące.

[mawo]

Izo, Tetu, dziękuję.