senność

[tabakiera]

owija myśli w bawełnę
noc

czary mgielne
zaciskam rzęsą

nie chcę
kolejnych świtań
bo słońce
jest najpiękniejsze w odbiciach

[elka]

Jakoś mi się smutno zrobiło... i to nie z zazdrości, że te piękne wersy nie moje.

[elka]

Miało być nie tylko z zazdrości... sorry.

Pozdrawiam.elka.

[tabakiera]

Weź sobie, Elu.
To dla ludzi, przecież.

Dzięki.

[eka]

Miękki dotyk, smutny liryk. Pointa, choć do dyskusji, zaraża ucieczką w dobrą przeszłość tych nocy. Inercja, kurczę. (BTW - zupełnie przecież niepodobna do innych Twoich wierszy.)
---------------
No ale druga cząstka:

czary mgielne
zaciskam rzęsą

to już jak dla mnie, obcującą z Twą poezją, niesie zbyt wiele 'liryki' w liryce, że tak się wyrażę dyplomatycznie:)))

[tabakiera]

Czasami tak jest, że człowiek ma dość.
Jak nachodzi, to i przechodzi.

Muszę zastanowić się, czy nie wyrzucić tego środka.
Bo ja ogólnie to mało liryczna jestem.
A jak odpływam, to po całości - zapewne z wyżej wymienionej przyczyny.
Chciałam nim podkreślić desperację w zatrzymaniu księżycowej i mgielnej nocy.

Dzięki, Ewo.

[Marcin Sztelak]

Bez żadnego wyrzucania poproszę, bo jest świetnie. W końcu melancholia może dopaść każdego, poradzenie sobie z nią pięknym lirykiem to dobre wyjście.

Pozdrawiam.

[Alga]

W całości podoba mi się bardzo minimalistyczna forma i obrazowanie aż gęste od melancholii. Potykam się jedynie o rzęsę - może wystarczy, gdy sobie przeczytam "rzęsami"?

Ale niezwykle sugestywny mazisty obraz.

Pozdrawiam

[tabakiera]

Marcinie - nie zmieniam.
Algo - podpasowało mi "rzęsą". Choćby melodią.
Tak sobie myślę, że w liryku jest dopuszczalne, choć nad tym cmokałam.
Dzięki.

[eka]

Jedną rzęsą trudno cudy mgły i księżyc zacisnąć/przytrzymać/zamknąć/nie wypuścić.
Ale Ty tu rządzisz.