Konfitura grudniowa

[szczepantrzeszcz]

Kolejny utworek, który wrzucam w odpowiedzi na altankowe impresje Liliany.

Konfitura grudniowa

Kto nie lubi w dzień ponury
siąść na ławie przed swą chatą
i wpierdzielać konfitury
truskawkowe, dajmy na to?

Czasem ziarno w zębach zgrzyta,
od rozterek boli głowa,
gdy sam siebie człowiek pyta:
truskawkowa czy wiśniowa?

Czasem ziarno zgrzyta w duszy.
Trzeszczą we łbie wątpliwości.
Być, lub nie być? Czy poruszy
słotny grudzień stare kości?

Czy poruszy myśli siła,
(tej, co nad poziomy wzlata)
wszystkich, którym cisza miła
i stojąca z kraja chata?

Mgła wieczorna znów opada.
Chłodek doskwiera nielicho.
Myśl jak dupa – zbita, blada,
już nie wzlata. Siedzi cicho.

Choć na dworze deszcz i chmury
i choć z drzew spadają liście,
nie ma to jak konfitury,
truskawkowe oczywiście.

Lublin 2015

[Leon Gutner]

Ba każdy lubi wyjść usiąść i konfitury też .
Tak całkiem przyjemna konfitura .

Z uszanowaniem L.G.

[Grafoman]

Bardzo ładnie. Podobało mi się, wesoło

[Liliana]

Kolejny utworek, który wrzucam w odpowiedzi na altankowe impresje Liliany.

Jak miło, Szczepanie.
A utworek zgrabny i z humorkiem. Tylko w poniższym wersie zgrzyt akcentowy (wszędzie masz akcent na 3. sylabę, a tu na 4.):

Chłodek doskwiera nielicho.

Pozdrawiam, smakując konfiturę truskawkową (zrobioną własnoręcznie).

[EdwardSkwarcan]

Zgadzam się z Lilianą. Starczyło chłód doskwiera........i kontynuować myśl Wolałbym pałaszować w trzecim wersie.

Choć na dworze deszcz i chmury
i choć z drzew spadają liście,

Zamiast drugie choć dałbym chociaż i jedno i ucieknie
To tylko moje kaprysy
Przyjemny wiersz w dotyku ucha

[alchemik]

Mają rację specjaliści od obróbki formy.
Ale to pryszcz, bo wiersz Uśmiecha.
Wiersz ma w sobie też pierwiastek nostalgii.

Dobry wiersz, choć wydawałoby się, że ambicja zgubiona jest w słodkim słoiku.
Mam kilka takich.
Z konfiturami. Jeden z sezamową słodyczą na miodzie.
Nie łyżeczką sięgam do wnętrz słoika. Paluszkiem do oblizania.
Tym paluszkiem, którym piszę wiersze, Szczeptrz.

[Nula.Mychaan]

płynnie i z humorem

[szczepantrzeszcz]

Dziękuję wszystkim za wizytę.

Mają rację specjaliści od obróbki formy.

Pewnie, że mają.

Zamiast drugie choć dałbym chociaż i jedno i ucieknie

Wyobraź sobie amatora konfitur, któremu już się przejadło, z lekka mdli, ale który wbrew przeciwnościom, chce powiedzieć coś "bardzo mocnego" "Choć" jak nic powtórzy.

Dobry wiersz, choć wydawałoby się, że ambicja zgubiona jest w słodkim słoiku.

Bo to jest wiersz o ambicji zgubionej w słodkim słoiku. Ambicję warto czasami zgubić. Wtedy dostrzega się więcej detali.