Bloomsday

[witka]

Dublin zielone zebra na deptaku nienapasiona sawanna
egzotyczne zady poza zasięgiem nietłumionego rżenia

napojonego lajkonika na O'Connel Street
luzak jednorożec jest jak prawdziwy Pinokio

[Nula.Mychaan]

Tym razem kompletnie nie rozumiem

[Lucile]

Ja również nie jestem pewna o czym jest ten wiersz, jednak tropy prowadzą mnie do bohatera powieści Jamesa Joyce`a „Ulisses”, Leopolda Blooma. Czyż nie? Jest Dublin, jest Bloomsdye, jest O`Connel Street (gdybyś zamieścił ten wiersz 16 czerwca, wszystko byłoby jasne). Ale pozostałe rekwizyty - a już krakowski, lekko zawiany lajkonik w towarzystwie zebr i antylop, no, może nie w towarzystwie, tylko po wyjściu z baru zauroczony ich „egzotycznymi zadami” - to zagadka. Czy to nawiązanie do przygód Leopolda Blooma w ciągu tego jednego dnia opisanego w powieści, tylko widzianych z punktu dnia dzisiejszego; pomieszania ras i kultur?
Tak sobie to wykoncypowałam.

[witka]

Na niejednym depataku na ogólnie pojętych Wyspach (o skurwiałym Enerdówku nie wspomnę) szedłem w towarzystwie podpitych, naerotyzowanych rodaków np. z Kłaja.
Rozkulbaczeni od już źrebnych dziewic, bo tylko dziewice mogą posiąść jednororożca.
Który z erekcją w oczach rozmawia z kolegą albo przez telefon udziela pełnomocnitw, odnośnie przelewu, a rozmowę kończy tradycyjnie: Kocham Was.

To nie jest typowy schemat przewodu
Temat:........................
Dane: .........................
Założenie: ...................
Teza:.........................

[Lucile]

No tak, ten Pinokio powinien mi podpowiedzieć, że wiersz jest swoistą cenzurką
wystawioną naszym rodakom na „europejskich brukach”.

Na szczęście ja takich nie spotkałam, albo oni nie zwracali na mnie uwagi.
I dobrze.

[Alek Osiński]

Joyce'owate;)

[Marcin Sztelak]

Emigranci... Ech, co tu dużo mówić, niestety większość rodaków świetnie pasuje.

Pozdrawiam.